The Center of the World - Bright Eyes

At the center of the world

There’s a statue of a girl

She is standing near a well

With a bucket bare and dry

I went and looked her in the eyes

And she turned me into sand

This clumsy form that I despise

It scattered easy in her hand

And came to rest upon a beach

With a million others there

We sat and waited for the sea

To stretch out so that we could disappear

Into the endlessness of blue

Into the horror of the truth

You see we are far less than we knew

Yeah, we are far less than we knew

But we knew what we could taste

Girls found honey to drench our hands

Men cut marble to mark our graves

Said we’ll need something to remind us of

All the sweetness that has passed through us

(Fresh sangria and lemon tea)

The priests dressed children for a choir

(White-robed small voices praise Him)

But found no joy in what was sung

The funeral had begun

In the middle of the day

When you drive home to your place

From that job that makes you sleep

Back to the thoughts that keep you awake

Long after night has come to claim

Any life that still remains

In the corner of the frame

That you put around her face

Two pills just weren’t enough

The alarm clock’s going off

But you’re not waking up

This isn’t happening happening happening happening happening

It is

In het centrum van de wereld

Er is een beeld van een meisje

Ze staat bij een waterput

Met een emmer kaal en droog

Ik ging en keek haar in de ogen

En ze veranderde me in zand

Deze onhandige vorm die ik veracht

Het verspreidde zich gemakkelijk in haar hand

En kwam tot rust op een strand

Met een miljoen anderen erbij

We zaten en wachtten op de zee

Om uit te rekken zodat we kunnen verdwijnen

In de oneindigheid van blauw

In de gruwel van de waarheid

Je ziet dat we veel minder zijn dan we wisten

Ja, we zijn veel minder dan we wisten

Maar we wisten wat we konden proeven

Meisjes hebben honing gevonden om onze handen mee te doordrenken

Mannen hakten marmer om onze graven te markeren

Zei dat we iets nodig hebben om ons aan te herinneren

Al het lekkers dat door ons heen is gegaan

(Verse sangria en citroenthee)

De priesters kleedden kinderen voor een koor

(Witgeklede kleine stemmen prijzen Hem)

Maar vond geen vreugde in wat werd gezongen

De begrafenis was begonnen

In het midden van de dag

Wanneer u naar huis rijdt naar uw plaats

Van die baan waar je van slaapt

Terug naar de gedachten die je wakker houden

Lang nadat de nacht is gekomen om te claimen

Elk leven dat nog over is

In de hoek van het frame

Die je om haar gezicht doet

Twee pillen waren gewoon niet genoeg

De wekker gaat af

Maar je wordt niet wakker

Dit gebeurt niet gebeurt gebeurt gebeurt gebeurt

Het is