June on the West Coast - Bright Eyes

I spent a week drinking the sunlight of Winnetka, California

Where they understand the weight of human hearts

You see, sorrow gets too heavy and joy it tends to hold you

With the fear that it eventually departs

And the truth is I’ve been dreaming of some tired tranquil place

Where the weather won’t get trapped inside my bones

And if all the years of searching find one sympathetic face

Then it’s there I’ll plant these seeds and make my home

I spent a day dreaming of dying in Mesa, Arizona

Where all the green of life had turned to ash

And I felt I was on fire, with the things I could have told you

I just assumed that you eventually would ask

And I wouldn’t have to bring up my so badly broken heart

And all those months I just wanted to sleep

And though spring, it did come slowly, I guess it did its part

My heart has thawed and continues to beat

And I visited my brother on the outskirts of Olympia

Where the forest and the water become one

And we talked about our childhood

Like a dream we were convinced of

That perfect, peaceful street that we came from

Ik heb een week lang het zonlicht van Winnetka, Californië gedronken

Waar ze het gewicht van mensenharten begrijpen

Zie je, verdriet wordt te zwaar en vreugde houdt je vaak vast

Met de angst dat het uiteindelijk vertrekt

En de waarheid is dat ik heb gedroomd van een vermoeide rustige plek

Waar het weer niet vast komt te zitten in mijn botten

En als al die jaren van zoeken één sympathiek gezicht vinden

Dan is het daar. Ik zal deze zaden planten en mijn thuis maken

Ik heb een dag gedroomd om te sterven in Mesa, Arizona

Waar al het groen van het leven was veranderd in as

En ik voelde dat ik in vuur en vlam stond, met de dingen die ik je had kunnen vertellen

Ik ging er gewoon vanuit dat je het uiteindelijk zou vragen

En ik zou mijn zo erg gebroken hart niet ter sprake hoeven te brengen

En al die maanden wilde ik gewoon slapen

En hoewel het lente was, kwam het langzaam, ik denk dat het zijn deel deed

Mijn hart is ontdooid en blijft kloppen

En ik bezocht mijn broer aan de rand van Olympia

Waar het bos en het water één worden

En we hadden het over onze kindertijd

Als een droom waarvan we overtuigd waren

Die perfecte, rustige straat waar we vandaan kwamen