I Will Be Grateful For This Day - Bright Eyes

I had girl I knew she grew became a woman

now I think that she teaches at one of the schools downtown,

we used to roll the windows down

and play the music loud

smoking out in her car

think its where it stole my heart

and we’d get drunk and kiss

our bodies twist like shoe laces.

And we never came out on top;

I guess you were just my type.

You know that summer never stopped.

I still pretend I’m there.

Bands in the living room,

neighbors ain’t never cared.

So when is sat behind the drum set.

Your heartbeat’s what I tried to play.

With kick and snares so careless not in time.

So you got ahead of me.

And I guess I’m still dragging behind.

I had a friend who changed his name

but couldn’t change himself.

Never quite figured out

how to do with what life had dealt.

He put a needle in his arm

to calm his calm his handsome hell.

who would have imagined it?

Could’ve worked out so well.

Now he’s a shape that moves that moves

like echoes through my empty room.

And a there’s a voice that speaks

like someone’s read up on what I need.

I turned around and found

exactly what you wo uld expect.

Clothes all left on my floor.

the Papers piled left on my desk.

But where the ink is where the cause effect what’s meant by it the story is incomplete.

The pictures' left unfinished.

So I am writing my own ending.

I’ll let my pen bleed black or blue.

And I will color in the meaning.

It will be gold and green and true.

And I’ll learn to love my new discovered proof.

I’ll be grateful for this day.

I will be grateful for each day to come.

Ik had een meisje waarvan ik wist dat ze een vrouw werd

nu denk ik dat ze lesgeeft op een van de scholen in de stad,

we rolden de ramen naar beneden

en zet de muziek luid

roken in haar auto

denk dat het mijn hart heeft gestolen

en we zouden dronken worden en kussen

onze lichamen draaien als schoenveters.

En we kwamen nooit als beste uit de bus;

Ik denk dat je gewoon mijn type was.

Je weet dat de zomer nooit is gestopt.

Ik doe nog steeds alsof ik er ben.

Bands in de woonkamer,

buren maakt het nooit uit.

Dus wanneer zit er achter het drumstel.

Jouw hartslag is wat ik probeerde te spelen.

Met kick en snares zo onzorgvuldig niet op tijd.

Dus je was me voor.

En ik denk dat ik nog steeds achterop sleur.

Ik had een vriend die zijn naam veranderde

maar kon zichzelf niet veranderen.

Nooit helemaal doorgekomen

hoe te doen met wat het leven had behandeld.

Hij stopte een naald in zijn arm

om zijn kalmte te kalmeren zijn knappe hel.

wie had het gedacht?

Had zo goed kunnen uitpakken.

Nu is hij een vorm die beweegt die beweegt

als echo's door mijn lege kamer.

En er is een stem die spreekt

alsof iemand heeft gelezen wat ik nodig heb.

Ik draaide me om en vond

precies wat je zou verwachten.

Kleren lagen allemaal op mijn vloer.

de papieren lagen opgestapeld op mijn bureau.

Maar waar de inkt is waar de oorzaak is, wat ermee bedoeld wordt, is het verhaal onvolledig.

De foto's zijn onvoltooid gebleven.

Dus ik schrijf mijn eigen einde.

Ik laat mijn pen zwart of blauw bloeden.

En ik zal de betekenis inkleuren.

Het zal goud en groen en waar zijn.

En ik zal leren houden van mijn nieuw ontdekte bewijs.

Ik zal dankbaar zijn voor deze dag.

Ik zal dankbaar zijn voor elke komende dag.