Army In The White Coat - Bright Eyes

You take your clothes off right after school

The tea is on, the flame is blue

You hope this won’t take all afternoon

The TV is waiting to talk to you

It’s your naked body on white velour

But there’s no feeling, just weight on you

You get nauseous now as he speaks to you

Such proper language for acts so cruel

He says «We all follow the rules

We can’t very well go and break them now, can we

For you

Your older sisters, I’ve had them too

But you’re my favorite, you know it’s true

You look like your mother, in that thin disguise

Your parting mouth, your shutting eyes

And the way that you hate me, and the length of your hair

It’s the reason I made you, it’s the bond that we share

You see we’re all trying to endure

You could easily go and make your own life somewhere

Couldn’t you?»

With the sun you rise but you keep your eyes shut

The alarm clock lies, get to school on time

Where you’re a bag of warm fluid

Where you’re the corpse in the class

You walk so near to the lockers

You lay so low in the grass

Did you get that coat from the principal

Did you get that bruise on the bus

You should wash your hair more

You should look more like us

I saw you walking once under powder blue skies

You looked cold still, your collar was high

And I tried to talk to you, but you walked right by

I don’t know which I said then, hello or goodbye

Or that we all want to be pure

But it isn’t a very easy thing now, is it

To do?

Je trekt je kleren meteen uit na school

De thee staat aan, de vlam is blauw

Je hoopt dat dit niet de hele middag duurt

De tv wacht om met je te praten

Het is je naakte lichaam op wit velours

Maar er is geen gevoel, alleen gewicht op je

Je wordt nu misselijk als hij tegen je praat

Zo'n juiste taal voor daden die zo wreed zijn

Hij zegt: "We volgen allemaal de regels"

We kunnen ze nu niet zo goed gaan breken, of wel?

Voor jou

Je oudere zussen, ik heb ze ook gehad

Maar je bent mijn favoriet, je weet dat het waar is

Je lijkt op je moeder, in die dunne vermomming

Je scheidende mond, je gesloten ogen

En de manier waarop je me haat, en de lengte van je haar

Het is de reden dat ik je gemaakt heb, het is de band die we delen

Je ziet dat we allemaal proberen te volharden

Je zou gemakkelijk ergens heen kunnen gaan om je eigen leven op te bouwen

Kon je niet?»

Met de zon kom je op, maar je houdt je ogen dicht

De wekker liegt, kom op tijd naar school

Waar je een zak warme vloeistof bent

Waar ben jij het lijk in de klas

Je loopt zo dicht bij de kluisjes

Je lag zo laag in het gras

Heb je die jas van de directeur gekregen?

Heb je die blauwe plek in de bus gekregen?

Je zou je haar meer moeten wassen

Je zou meer op ons moeten lijken

Ik zag je een keer lopen onder een poederblauwe lucht

Je zag er nog steeds koud uit, je kraag was hoog

En ik probeerde met je te praten, maar je liep er langs

Ik weet niet wat ik toen zei, hallo of tot ziens

Of dat we allemaal puur willen zijn

Maar het is nu niet zo gemakkelijk, toch?

Te doen?