Arienette - Bright Eyes

The fragile keep secrets

Gathered in pockets

And they will sell them for nothing

A cheap watch or locket

That kind of gold washes off

And the sad act like lepers

They stick to the shadows

They long to ring bells of warning

To tell of their coming

So that the pure can shut their doors

The angry are animals Senseless and savage

They act without order

In logical lapses

They stain their mouths with blood

So take my hand

This barren land is alive tonight

Oh, the corn has grown stalks

That form a wall to hide

But the wind carries sounds

That I can’t see from beyond that line

Then the stalks begin to sway

Oh, stay with me, Arienette

Until the wolves are away

The wicked are vultures

And they bake in the canyons

They circle in sunlight

And wait for their victims

To collapse and call to them

The desperate are water

They’ll run down forever

And soak into silence

And end up together

In a dark and distant, dark and distant place

So don’t leave me here with only mirrors watching me This house, it holds nothing but the memories

And the moon, it leaves silver but never sleep

And then the silver turns to gray

Oh stay with me, Arienette

Until the wolves are away

De fragiele houden geheimen

Verzameld in zakken

En ze zullen ze voor niets verkopen

Een goedkoop horloge of medaillon

Dat soort goud spoelt eraf

En de droevige gedragen zich als melaatsen

Ze blijven bij de schaduwen

Ze verlangen ernaar om waarschuwingsbellen te laten rinkelen

Om te vertellen over hun komst

Zodat de zuiveren hun deuren kunnen sluiten

De bozen zijn dieren Zinloos en woest

Ze handelen zonder orde

In logische gevallen

Ze bevlekken hun mond met bloed

Dus pak mijn hand

Dit dorre land leeft vanavond

Oh, de maïs heeft stengels gekregen

Die een muur vormen om te verbergen

Maar de wind draagt ​​geluiden

Dat ik van buiten die lijn niet kan zien

Dan beginnen de stengels te zwaaien

Oh, blijf bij me, Arienette

Tot de wolven weg zijn

De goddelozen zijn gieren

En ze bakken in de canyons

Ze cirkelen in het zonlicht

En wachten op hun slachtoffers

Samenvouwen en naar ze bellen

De wanhopigen zijn water

Ze zullen voor altijd opraken

En duik in de stilte

En eindigen samen

In een donkere en verre, donkere en verre plaats

Dus laat me hier niet achter met alleen spiegels die naar me kijken Dit huis bevat niets anders dan de herinneringen

En de maan, hij laat zilver achter maar slaapt nooit

En dan wordt het zilver grijs

Oh blijf bij me, Arienette

Tot de wolven weg zijn