Навсегда - Браво

На осколках лета кружится метель,

Замерзают рейсы в тридевять земель.

Этой белой ночью, в самый долгий век —

Заметает город прошлогодний снег…

Навсегда!

Мы откроем двери в утренние сны,

Вечность нам отмерит звездные часы.

Засыпает город, люди и дома,

Если на пороге вечная зима…

Навсегда…

Навсегда!

Навсегда!

Навсегда!

И тогда оживут города…

Будь со мной, будь со мной навсегда.

Навсегда!

Навсегда!

Навсегда!

Навсегда!

Een sneeuwstorm draait op de fragmenten van de zomer,

Vluchten naar verre landen bevriezen.

Deze witte nacht, in de langste eeuw -

Veegt de sneeuw van vorig jaar door de stad ...

Voor eeuwig en altijd!

We zullen de deuren openen naar ochtenddromen,

De eeuwigheid zal de sterrenuren voor ons meten.

De stad, mensen en huizen vallen in slaap,

Als de eeuwige winter op de drempel staat...

Voor eeuwig en altijd…

Voor eeuwig en altijd!

Voor eeuwig en altijd!

Voor eeuwig en altijd!

En dan komen de steden tot leven...

Wees bij mij, wees voor altijd bij mij.

Voor eeuwig en altijd!

Voor eeuwig en altijd!

Voor eeuwig en altijd!

Voor eeuwig en altijd!