Gone But Not Forgotten - Brantley Gilbert

Like a set of black marks tattooed on the highway

Like some cheap light beer and got us a little sideways

Like a first love’s tears and taillights seventeen

Hand-me-down Ford for-sale sign shotgun seat

Gone but not forgotten

All those memories, we got 'em

These small towns change and glory fades like all our yesterdays

Gone but not forgotten

Gone but not forgotten

There’s a little white cross on the side of the highway

In memories of the ones we loved and lost who got to fly away

Reminders of the good-die-youngs all over this old town

Like all of the tears and beers we poured out on this hallowed ground

Gone but not forgotten

All those memories, we got 'em

These small towns change and glory fades like all our yesterdays

Gone but not forgotten

Here’s to all the some-gave-alls, the ones who don’t come home

The ones that do, those twenty-two that same damn

Gone but not forgotten

All those memories, we got 'em

Gone but not forgotten

All those memories, we got 'em

These small towns change and glory fades like all our yesterdays

Gone but not forgotten

Gone but not forgotten

Als een reeks zwarte vlekken getatoeëerd op de snelweg

Zoals wat goedkoop licht bier en ons een beetje opzij geschoven

Zoals de tranen van een eerste liefde en zeventien achterlichten

Hand-me-down Ford te koop bord shotgun stoel

Weg maar niet vergeten

Al die herinneringen, we hebben ze

Deze kleine steden veranderen en glorie vervaagt zoals al onze gisterenen

Weg maar niet vergeten

Weg maar niet vergeten

Er staat een klein wit kruis aan de kant van de snelweg

Ter herinnering aan degenen van wie we hielden en die we verloren die moesten wegvliegen

Herinneringen aan de good-die-jongens in deze oude stad

Zoals alle tranen en bieren die we uitgoten op deze heilige grond

Weg maar niet vergeten

Al die herinneringen, we hebben ze

Deze kleine steden veranderen en glorie vervaagt zoals al onze gisterenen

Weg maar niet vergeten

Op alle mensen die alles hebben gegeven, degenen die niet thuiskomen

Degenen die dat wel doen, die tweeëntwintig diezelfde verdomme

Weg maar niet vergeten

Al die herinneringen, we hebben ze

Weg maar niet vergeten

Al die herinneringen, we hebben ze

Deze kleine steden veranderen en glorie vervaagt zoals al onze gisterenen

Weg maar niet vergeten

Weg maar niet vergeten