Klovnar - Bjørn Eidsvåg

Her e gråt og her e klage

Her e bitterhet og nød

Her e sjukdom, her e plage

Her e auer fylt av død

Her e folk med depresjonar

Her e folk så djupt fortvila

Dei e uten illusjonar

Og kan’kje lenger smila

Og me flyr rundt og grine med

Og prøve' å få opp motet

Me snakke om håp og fred

Og trur på orden i alt rotet

Me seie: Gud e glad i oss

Forstår ikkje at me tør det

Me seie: Midt i sorgen møte han oss

Forstår de’kje sjøl, men me gjør det

Refreng:

Eg lure på om det e klovnar me e

Te allmenn lått og løye

Men får me sjå et lysglimt av og te

Så får de’kje vær så nøye

Meiningsløyså e bunnlaus

Alt e så absurd

Håpet synes grunnlaust

Gleda blir sjeldan spurd

For smil og varme tankar

Blir tatt av ein kjølig bris

Og et angstfylt hjerta så bankar

Fryse så lett te is

Men me gir oss ikkje uansett

Me prøve å få opp motet

Sjøl om angsten gjør oss kald og svett

Trur me på orden i rotet

Me seie: Gud e glad i oss

Forstår ikkje at me tør det

Me seie: Midt i angsten møte han oss

Forstår de’kje sjøl, men me gjør det

(Refreng)

Eg lure på …

Og får me sjå eit ishjerta så smelte

Eller hørra ein statue le

Eller får me sjå eit forsvarsverk så velte

Og eit levande menneske bak det

Eller får me kjenna varmen strømma på

I eit rom der det før va kaldt så is

Eller sjå ein nerslått reisa seg og stå

Så rak og stolt på kongevis

Ja, då e det det samma om det e klovnar me e

Te almenn lått og løye

Når me får sjå mirakler som det

Då får det’kje vær så nøye

Hier is huilen en hier is klagen

Hier is bitterheid en verdriet

Hier e ziekte, hier e pest

Hier e auer gevuld met dood

Hier zijn mensen met een depressie

Hier zijn mensen zo diep aan het wanhopen

Ze zijn zonder illusies

En kan niet meer lachen

En we vliegen rond en lachen mee

En probeer 'de moed te verzamelen'

We praten over hoop en vrede

En geloof in orde in alle rotzooi

Wij zeggen: God houdt van ons

Begrijp niet dat we durven

Laat me zeggen: temidden van verdriet ontmoet hij ons

Zij begrijpen zichzelf niet, maar wij wel

Refrein:

Ik vraag me af of het clowns met mij zijn

Thee algemeen lied en leugen

Maar we krijgen een lichtflits en thee te zien

Dan moeten ze zo voorzichtig zijn

Zinloos is bodemloos

Alles is zo absurd

Hoop lijkt ongegrond

Vreugde wordt zelden gevraagd

Voor een glimlach en warme gedachten

Gegrepen worden door een koele bries

En een angstig hart klopte toen

Bevries ijsthee zo lichtjes

Maar we geven toch niet op

We proberen de moed te verzamelen

Ook al maakt angst ons koud en bezweet

Geloof me in de puinhoop

Wij zeggen: God houdt van ons

Begrijp niet dat we durven

Ik zeg: Temidden van angst ontmoet hij ons

Zij begrijpen zichzelf niet, maar wij wel

(Refrein)

Ik vraag me af…

En we krijgen een ijshart te zien smelten

Of hoor een standbeeld lachen

Of we krijgen een verdediging te zien die zo omvergeworpen is

En een levend persoon erachter

Of laat me de warmte voelen stromen

In een kamer waar het vroeger koud was, dus ijs

Of zie een depressieve man opstaan ​​en opstaan

Zo recht en trots op een koninklijke manier

Ja, dan is het hetzelfde als het me clowns zijn e

Thee over het algemeen laten en liegen

Als we zulke wonderen te zien krijgen

Dan zal het niet zo voorzichtig zijn