Kopfkino - Bizzy Montana

Auch wenn sie meinen Namen rufen, hält die gute Laune sich in Grenzen

Denn selbst Edelsteine können unter einer Staubdecke nicht glänzen

Als nur einer unter 1000 zu Hause in grauen Wänden

Wo die Menschen aus Trauer Mauern bauen, anstatt zu denken

Und ich lache auch manchmal, doch ist das Lachen auch echt?

Wer nichts in seinen Taschen hat hängt an der Schnapsflasche fest

Und selbst ein Hai wie Ich, der sich auf seine Nase verlässt

Macht mal ein Fehler wenn er jagen geht und zappelt im Netz

Auch wenn die Welt davon nicht untergeht

Ist es schlimm genug wenn einer deiner Jungs ohne Grund vor die Hunde geht

Unterwegs, gute Erinnerungen vom Sturm verweht

Man kann keine Wunder sehn, wenn man im Bunker lebt

Mein Kopf ist frei von schlechten Gedanken

Zumindest nach 'ner langen Nacht um 6, mit Becks an der Tanke

Ich balanciere auf nem Drahtseil an 'ner brechenden Kante

Und wenn ich falle, lass mich fallen, nimm deine rettende Hand weg, ah

Kopfkino, alles ja alles drückt auf’n Kopf

Ich hab im Kopfkino, Drama, melodramatischen Stoff

Ich hab im Kopf 'n Kino

Kopfkino

Auch wenn Ich guter Dinge bin, mach ich ein Leben lang kein Freudentanz

Weil selbst der hellste Stern hinter ner Nebelwand nicht leuchten kann

Wir befinden uns mit Ungeheuern im Häuserkampf

Alte Wunden reißen auf und legen einen neuen Brand

Ich fühl mich manchmal planlos und leer

Ich schleiche wie wir alle leise unter Damokles Schwert

Leben am seidenen Faden, an diesen Tagen im Herz

Neben den Zweifeln haben wir nur unser schlagendes Herz

Was uns prägt oder erschlägt, wenn dein Kopf nicht mehr mitmacht

Und der da oben dich zwar hoffen lässt, und trotzdem kein Licht macht

Zwischen besoffenen Kindern, kokainrotzenden Tickern

Und rotem Teppich ist es klar das ich bei Blitzlichtern dicht mach'

Ich seh die Welt ohne Filter und nehme Krisen wie das Gute an

Denn ohne Das wüsste ich nicht das’n guter Mann auch bluten kann

Ich nehm alles außer Hilfe an

Deine Hand ist gut gemeint, doch nein man machs gut bis dann

Mir ist egal ob ich als Star mal zu den Sternen flieg

Weil auch das schönste Haus ohne Dach keine Wärme gibt

Ich will ein bisschen Frieden, ich will nicht Ferrari fahrn

Weil auch das schönste Auto ohne Sprit nicht fahren kann

Sie rufen meinen Namen, doch das brauch ich nicht

Denn alleine eine Kerze gibt dem Raum kein Licht

Ich bin kein Heiliger, nur einer der was sagt

Ich mach weder Kurven gerade, noch aus Kreisen ein Quadrat

Zelfs als ze mijn naam noemen, is het goede humeur beperkt

Omdat zelfs edelstenen niet kunnen schijnen onder een deken van stof

Als slechts één op de 1000 thuis in grijze muren

Waar mensen muren bouwen uit verdriet in plaats van te denken

En ik lach soms ook, maar is het lachen echt?

Als je niets in je zakken hebt, zit je vast aan de drankfles

En zelfs een haai zoals ik die op zijn neus vertrouwt

Maakt een fout als hij gaat jagen en kronkelt in het net

Zelfs als het de wereld niet beëindigt

Is het erg genoeg als een van je jongens zonder reden naar de honden gaat?

Onderweg goede herinneringen weg met de storm

Je kunt geen wonderen zien als je in de bunker woont

Mijn hoofd is vrij van slechte gedachten

Tenminste na een lange nacht om 6 uur, met Becks bij het tankstation

Ik balanceer op een slap koord op een breekpunt

En als ik val, laat me dan vallen, neem je reddende hand weg, ah

Hoofdbioscoop, alles ja alles drukt op het hoofd

Ik heb in mijn hoofd film, drama, melodramatisch materiaal

Ik heb een bioscoop in mijn hoofd

hoofd bioscoop

Zelfs als ik een goed humeur heb, dans ik niet de rest van mijn leven van vreugde

Omdat zelfs de helderste ster niet achter een muur van mist kan schijnen

We voeren oorlog in huis met monsters

Oude wonden gaan open en beginnen een nieuw vuur

Ik voel me soms lukraak en leeg

Ik sluip stilletjes onder het zwaard van Damocles zoals wij allemaal

Leven door een draad, deze dagen in het hart

Naast de twijfels hebben we alleen ons kloppend hart

Wat ons vormt of doodt als je hoofd het niet bij kan houden?

En wie geeft je hoop daarboven, maar doet nog steeds geen licht aan

Tussen dronken kinderen, cocaïne snuivende tickers

En op de rode loper is het duidelijk dat ik zal zwijgen als er een flits is

Ik zie de wereld zonder filters en accepteer crises als goed

Want zonder dat zou ik niet weten dat een goede man ook kan bloeden

Ik accepteer alles behalve hulp

Je hand is goed bedoeld, maar nee, pas op tot dan

Het maakt me niet uit of ik als een ster naar de sterren vlieg

Want zelfs het mooiste huis zonder dak geeft geen warmte

Ik wil wat rust, ik wil geen Ferrari rijden

Want zelfs de mooiste auto kan niet rijden zonder brandstof

Ze roepen mijn naam, maar ik hoef niet

Een kaars alleen verlicht de kamer niet

Ik ben geen heilige, gewoon iemand die iets zegt

Ik maak geen bochten recht en maak geen vierkant van cirkels