Quanto Tempo E Ancora - Biagio Antonacci

Non ci credevo, ho detto: «?

lei o no?»

Tra tanti amici non ti aspettavo qui

Solita sera e la solita trib?

Tu che mi dici: «stai sempre con i tuoi?»

E ti accompagnava, un emozione forte

E ti accompagnava ancora, la solita canzone

Ma quanto tempo e ancora, ti fai sentire dentro

Quanto tempo e ancora, rimbalzi tra i miei sensi

Quanto tempo e ancora, ti metti proprio al centro

Quanto tempo e ancora, mi viene da star male e sento

Che se te ne vai adesso, io potrei morire

Che se te ne vai adesso, ancora tu l’amore

Ora tanti amici che sono anche i tuoi

Guardali bene, non cambieranno mai

Saluti e baci, poi, prendi e te ne vai

Si forse?

meglio, cosi non mi vedrai

Piangere poi ridere, poi, prenderti un po' in giro

Fingere davanti a tutti, di aver dimenticato

Ma quanto tempo e ancora, ti fai sentire dentro

Quanto tempo e ancora, rimbalzi tra i miei sensi

Quanto tempo e ancora, ti metti sempre al centro

Quanto tempo e ancora, ancora tu l’amore

Ma quanto tempo e ancora, ti fai sentire dentro

Quanto tempo e ancora, rimbalzi tra i miei sensi

Quanto tempo e ancora, ti metti sempre al centro

Quanto tempo e ancora, ancora tu l’amor

Ik geloofde het niet, ik zei: «?

haar of niet?"

Tussen zoveel vrienden had ik je hier niet verwacht

Solita sera en de gebruikelijke stam?

Jij die tegen mij zegt: "Ben je altijd bij je ouders?"

En vergezelde je, een sterke emotie

En het vergezelde je nog steeds, hetzelfde liedje

Maar hoe lang en stil, laat je jezelf van binnen voelen?

Hoe lang en stil stuiter je tussen mijn zintuigen

Hoe lang en stil plaats jij jezelf midden in het centrum

Hoe lang en stil voel ik me ziek en voel ik me?

Dat als je nu weggaat, ik zou kunnen sterven

Dat als je nu weggaat, je nog steeds liefhebt

Nu veel vrienden die ook van jou zijn

Bekijk ze goed, ze zullen nooit veranderen

Groeten en kusjes, neem het dan en ga

Ja, misschien?

beter, zodat je me niet ziet

Huil dan lachen, plaag jezelf dan een beetje

Doe alsof voor iedereen die je bent vergeten

Maar hoe lang en stil, laat je jezelf van binnen voelen?

Hoe lang en stil stuiter je tussen mijn zintuigen

Hoeveel tijd en meer, je stelt jezelf altijd centraal

Hoe lang en stil, nog steeds hou je van

Maar hoe lang en stil, laat je jezelf van binnen voelen?

Hoe lang en stil stuiter je tussen mijn zintuigen

Hoeveel tijd en meer, je stelt jezelf altijd centraal

Hoe lang en stil, nog steeds hou je van