Prima Di Tutto - Biagio Antonacci

In questo giorno di pensieri pesanti

Dove sono e chi sono

Tu non sai cosa fare e tu non sai cosa dire

Dovresti almeno cercare di capire

O perlomeno provare mi basta solo un gesto, un minimo segnale

Prima di mangiare, prima dell’amore

Prima, prima di tutto

Dovresti stringermi forte e farmi male

Prima di dormire, prima di partire prima, prima di tutto

Dovresti stringermi forte e farmi male…

E basta, basta, basta, basta, basta, basta

Basta con il silenzio, non ricordo la tua voce

C'è una completa assenza di gesti e d’affetto e di parole nuove

Basta col dire basta, è meglio non parlarne

Ecco la malattia che fa lentamente morire l’Amore

Noi due, noi due dobbiamo parlare, ci stiamo solo guardando… noi…

Ci stiamo dividendo, salviamo questo Amore

Prima di mangiare, prima dell’amore, prima

PRIMA DI TUTTO

Dovresti stringermi forte e farmi male Prima di dormire

Prima di partire Prima, prima di tutto dovresti stringermi

Forte e farmi male e basta, basta, basta

Basta, Basta con il silenzio Non ricordo la tua voce

C'è una completa assenza di gesti e d’affetto

E di parole nuove

Basta col dire basta, è meglio…è meglio non parlarne

Ecco la malattia che fa lentamente morire l’Amore

Noi due dobbiamo parlare ci stiamo SOLO GUARDANDO

Ci stiamo dividendo SALVIAMO QUESTO AMORE

Op deze dag van zware gedachten

Waar ik ben en wie ik ben

Je weet niet wat je moet doen en je weet niet wat je moet zeggen

Je zou op zijn minst moeten proberen het te begrijpen

Of tenminste proberen is genoeg voor mij, gewoon een gebaar, een minimaal signaal

Voor het eten, voor de liefde

Ten eerste, allereerst

Je zou me stevig vast moeten houden en me pijn moeten doen

Voor het slapengaan, voor vertrek eerst, allereerst

Je moet me stevig vasthouden en pijn doen...

Genoeg, genoeg, genoeg, genoeg, genoeg, genoeg

Genoeg van de stilte, ik herinner me je stem niet

Er is een volledige afwezigheid van gebaren en genegenheid en nieuwe woorden

Genoeg gezegd, het is beter om er niet over te praten

Dit is de ziekte waardoor liefde langzaam sterft

Wij tweeën, we moeten praten, we kijken elkaar alleen maar aan... we...

We zijn aan het verdelen, laten we deze liefde redden

Voor het eten, voor de liefde, eerst

ALLEREERST

Je zou me stevig vast moeten houden en me pijn moeten doen Voor het slapen gaan

Voordat je vertrekt Eerst moet je me eerst vasthouden

Sterk en doet me gewoon pijn, dat is genoeg, dat is genoeg

Genoeg, genoeg met de stilte, ik herinner me je stem niet meer

Er is een volledige afwezigheid van gebaren en genegenheid

En nieuwe woorden

Genoeg gezegd, het is beter... het is beter om er niet over te praten

Dit is de ziekte waardoor liefde langzaam sterft

We moeten met z'n tweeën praten, we kijken ALLEEN

We gaan uit elkaar. LATEN WE DEZE LIEFDE OPSLAAN