You Don't Know Me - Ben Folds, Regina Spektor

I wanna ask you —

Do you ever sit and wonder,

It’s so strange

That we could be together for

So long, and never know, never care

What goes on in the other one’s head?

Things I’ve felt but I’ve never said

You said things that I never said

So I’ll say something that I should have said long ago:

(You don’t know me)

You don’t know me at all

(You don’t know me)

You don’t know me at all (at all)

You could have just propped me up on the table like a mannequin

Or a cardboard stand-up and paint me (paint me)

Any face that you wanted me To be seen.

We’re

Damned by the existential moment where

We saw the couple in the coma and

It was we were the cliché,

But we carried on anyway.

So, sure, I could just close my eyes.

Yeah, sure, trace and memorize,

But can you go back once you know

(You don’t know me)

You don’t know me at all

(You don’t know me)

You don’t know me at all (at all)

(You don’t know me)

You don’t know me at all

(You don’t know me)

You don’t know me If I’m the person that you think I am (Ah ah ahh)

Clueless chump you seem to think I am (Ah ah ahhh)

So easily led astray,

An errant dog who occasionally escapes and needs a shorter leash, then

Why the fuck would you want me back?!

Maybe it’s because

(You don’t know me at all)

Ahhh ah Ahhh ah

(You don’t know me,

you don’t know me.)

Ahhh ah Ahhh ah So, what I’m trying to say is What (What?)

I’m trying to tell you

It’s not gonna come out like I wanna say it cause I know you’ll only change it.

(Say it.)

(You don’t know me)

You don’t know me at all

(You don’t know me)

You don’t know me at all (at all)

(You don’t know me)

You don’t know me at all

(You don’t know me)

You don’t know me at all (at all)

What?

(Mmmm, ohh oh Ah ah ah ah ah

Aha ah ah ah

Ah-ah-ah-ah-ah

Oh-oh-oh-oh-oh

Aha ah Ah ah

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Oh-oh-oh-oh oh ohh)

Ik wil je vragen -

Zit je wel eens en vraag je je af,

Het is zo vreemd

Waarvoor we samen zouden kunnen zijn

Zo lang, en nooit weten, maakt niet uit

Wat gaat er om in het hoofd van de ander?

Dingen die ik heb gevoeld, maar nooit heb gezegd

Je zei dingen die ik nooit heb gezegd

Dus ik zal iets zeggen dat ik lang geleden had moeten zeggen:

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet (helemaal niet)

Je had me gewoon op tafel kunnen zetten als een paspop

Of een kartonnen stand-up en schilder me (verf me)

Elk gezicht waarvan je wilde dat ik het zag.

Waren

Verdoemd door het existentiële moment waarop

We zagen het stel in coma en

Het was dat we het cliché waren,

Maar we gingen toch door.

Dus, natuurlijk, ik zou gewoon mijn ogen kunnen sluiten.

Ja, natuurlijk, traceer en onthoud,

Maar kun je teruggaan als je het eenmaal weet?

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet (helemaal niet)

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet

(Je kent mij niet)

Je kent me niet als ik de persoon ben die je denkt dat ik ben (Ah ah ahh)

Clueless sukkel die je lijkt te denken dat ik ben (Ah ah ahhh)

Dus gemakkelijk op een dwaalspoor gebracht,

Een dolende hond die af en toe ontsnapt en een kortere lijn nodig heeft, dan?

Waarom zou je me verdomme terug willen?!

Misschien is het omdat

(Je kent me helemaal niet)

Ahhh ah Ahhh ah

(Je kent me niet,

je kent me niet.)

Ahhh ah Ahhh ah Dus, wat ik probeer te zeggen is wat (wat?)

Ik probeer je te vertellen

Het komt er niet uit zoals ik het wil zeggen, want ik weet dat je het alleen zult veranderen.

(Zeg het.)

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet (helemaal niet)

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet

(Je kent mij niet)

Je kent me helemaal niet (helemaal niet)

Wat?

(Mmmm, ohh oh ah ah ah ah ah

Aha ah ah ah

Ah-ah-ah-ah-ah

Oh Oh oh oh oh

Aha ah Ah ah

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Oh-oh-oh-oh oh ohh)