Дождь смывает все следы - Белый орёл

Я в других растворялся и клялся, не любя,

В лабиринтах объятий искал одну тебя,

Кружева белым снегом мне сердце замели.

Кто же знал, что любовь — это ты?

Дождь смывает все следы

Надоевшей суеты,

Потускневшей красоты следы.

Дождь смывает все следы.

Сколько лет с тобой вдали,

Как же мы любить других могли?!

Кружева до рассвета — короткие слова.

На чужих покрывалах кружилась голова,

Но, очнувшись под утро, я, уходя, смотрел,

Что тебя отыскать и не сумел.

Кружевные объятья не раз мне руки жгли,

Каждый раз был уверен я в том, что это ты.

Я так верил, что где-то любовь ещё жива,

Но всегда находил лишь кружева…

Ik loste op in anderen en zwoer, niet liefhebbend,

In labyrinten van knuffels zocht ik jou alleen,

Kant met witte sneeuw veegde mijn hart.

Wie wist dat jij die liefde bent?

De regen wast alle sporen weg

Moe gedoe,

Vervaagde schoonheidssporen.

De regen wast alle sporen weg.

Hoeveel jaar ben je weg?

Hoe kunnen we van anderen houden?!

Kant tot het ochtendgloren - korte woorden.

Mijn hoofd tollen op buitenlandse spreien,

Maar toen ik 's morgens wakker werd, keek ik, vertrekkend,

Dat ik je niet kon vinden.

Kanten knuffels hebben mijn handen meer dan eens verbrand,

Elke keer wist ik zeker dat jij het was.

Ik geloofde zo sterk dat ergens liefde nog leeft,

Maar ik vond altijd alleen kant...