Дождь над Касабланкой - Белый орёл

Я помню эту ночь в безымянном баре,

Плывущую луну в ночных небесах,

Бокал вина в руках твоих,

И сигарету на двоих,

Отражение звезд в твоих глазах

И было мне с тобой так легко и просто

Говорить и молчать всю ночь о чем-то большем, чем любовь,

Но кто из нас мог знать тогда

О том, что больше никогда

В этом городе уже я тебя не встречу вновь

Скорей прольется дождь над Касабланкой,

Чем мне сверкнет твоей улыбки свет…

Только нет дождей над Касабланкой,

В ту ночь он шел лишь первый раз за двадцать лет

Ну, кто придумал так для нас, что на рассвете

Я должен был вдруг улететь к себе домой…

Мое наважденье и мой мираж —

Ты и я, и вечер наш,

И только мелодия эта все со мной

(неизвестен/К.Кавалерян)

Ik herinner me die nacht in een naamloze bar

Drijvende maan aan de nachtelijke hemel

Een glas wijn in je handen

En een sigaret voor twee

Weerspiegeling van de sterren in je ogen

En het was zo gemakkelijk en eenvoudig voor mij met jou

Praat en zwijg de hele nacht over iets meer dan liefde,

Maar wie van ons zou dat dan kunnen weten?

Over nooit meer

In deze stad zal ik je niet meer ontmoeten

Het gaat regenen over Casablanca

Dan zal het licht van je glimlach voor mij schitteren ...

Alleen regent het niet boven Casablanca,

Die nacht liep hij pas voor het eerst in twintig jaar

Nou, wie heeft dit voor ons bedacht, dat bij dageraad?

Ik moest ineens naar mijn huis vliegen...

Mijn obsessie en mijn luchtspiegeling -

Jij en ik, en onze avond,

En alleen deze melodie is helemaal bij mij

(onbekend/K.Kavaleryan)