Maya colpisce ancora - Baustelle

Il nostro mondo più funesto apparirà

E sarà caro il disinganno quando tutto crollerà

E la ricerca del passato e le speranze nel futuro

Falliranno fatalmente, quindi quale mai potrà

Essere l’ambito del gioco la città

In cui far crescere la rosa, percepirne l’entità

Il giusto tempo, l’esistenza, l’epopea meravigliosa

In cui cullare la mimosa, ovvero la felicità

Sono millenni che da scimmie cazzeggiamo col potere

Col mito dell’avere, amori e religioni e non cambiamo mai

Banchieri, operazioni, studenti ed operai

Povero pusher che da solo se ne va

Con i proventi del lavoro verso la celebrità

E la ragazza di Lambrate si lamenta a voce alta

Del suo seno da rifare con i soldi che non ha

Da vent’anni da farfalle ci ostiniamo ad apparire

Fondiamo sul piacere, su ottuse dittature, la nostra civiltà

Fiammiferi o splendore, che differenza fa?

Maya colpisce ancora, colpisce ora, ci annienterà

Esco, non ho paura, morte sicura viviamo già

Hare Krishna, Hare

Ave Maria che nessun figlio piangerai

E che ti erediti la crisi d’Argentina e d’Uruguay

E dalle antenne

Di Segrate li cominci a decifrare i segnali

Ineluttabili del vuoto che verrà

Abbiamo sempre praticato sospensioni del dolore

E modi di scappare invece è esistenziale

La mia bestialità, struttura elementare del tuo DNA

Maya colpisce ancora, addirittura ci estinguerà

Esco, non ho paura, morte sicura viviamo già

Vieni pure, Maya di peste nera e di colera ci ucciderà

Nel frattempo canto, che me ne importa

Canzone morta, cantiamo già

Hare Krishna Hare

Onze slechtste wereld zal verschijnen

En teleurstelling zal dierbaar zijn als alles instort

En de zoektocht naar het verleden en de hoop voor de toekomst

Ze zullen fataal falen, dus wat ooit zal gebeuren

De stad in het spel zijn

Om de roos te laten groeien, waar te nemen zijn entiteit

Het juiste moment, het bestaan, het prachtige epos

Waarin mimosa, of geluk, rockt

We spelen al millennia met macht als apen

Met de mythe van hebben, liefdes en religies en we veranderen nooit

Bankiers, operaties, studenten en arbeiders

Arme opdringer die alleen gaat

Met de opbrengst van het werk richting sterrendom

En het meisje uit Lambrate klaagt hardop

Van haar borsten die moeten worden vernieuwd met het geld dat ze niet heeft

Al twintig jaar zijn we volhardend in het verschijnen als vlinders

We baseren onze beschaving op plezier, op stompe dictaturen

Matches of pracht, wat maakt het uit?

Maya slaat weer toe, slaat nu toe, zal ons vernietigen

Ik ga uit, ik ben niet bang, zeker de dood leven we al

Hare Krishna, Hare

Wees gegroet Maria dat geen kind zal huilen

En dat je de crisis in Argentinië en Uruguay erft

En van de antennes

Di Segrate, je begint de signalen te ontcijferen

Onontkoombaar voor de komende leegte

We hebben altijd pijnsuspensies beoefend

En manieren om te ontsnappen zijn in plaats daarvan existentieel

Mijn bestialiteit, elementaire structuur van je DNA

Maya slaat weer toe, het zal ons zelfs blussen

Ik ga uit, ik ben niet bang, zeker de dood leven we al

Kom op, Maya van zwarte pest en cholera zullen ons doden

Ondertussen zing ik, wat maakt het mij uit

Dood lied, we zingen al

Hare Krishna Hare