La canzone del riformatorio - Baustelle

Questa è per quando ti ho fatto male

Quel pomeriggio un anno fa

Con il coltello nello stivale

Mi facevo di alcolici andati a male

Di benzedrina per non dormire

Sotto le luci mi piacevi sai, Virginia

Erano giorni di vita dura

Mi sorridevi senza pietà

E non vedevi che la paura mi

Portava via la libertà

Di non amare

Ed è per questa pena d’amore

Che ti ho ferito

In un pomeriggio storico

Era una dose tagliata male

Mi sconvolgeva l’umidità

Ma conservavo un certo stile

Ti guardai con la felicità irrazionale

Con la carezza dell’eroina

Che mi cullava, mi perdonerai Virginia?

E adesso mi manchi te lo giuro

Le sogno la notte le tue grida aaah

Le tue cosce bianche stonano

Sopra le donnine pornografiche

Appese dagli altri custoditi qui

Come ci fa bene l’istituto

Amore fra cinque anni dove andrò?

E tu chi sarai?

E chi saremo noi?

Fuori dal riformatorio

Le vite perdute come gioia

Passata per sempre come moda

Cos'è che ci rende prigionieri?

Hai salutato le tue amiche

Eri spacciata, piccola mia

Quando ti ho detto: «Mi riconosci?

Sono quello che non ride mai nella tua scuola»

E dolcemente ti ho regalato

La mia violenza

Il mio attimo di gloria

E adesso mi manchi te lo giuro

Le sogno la notte le tue grida aaah

Le tue cosce bianche stonano

Sopra le donnine pornografiche

Appese dagli altri custoditi qui

Come ci fa bene l’istituto

Amore fra cinque anni dove andrò?

E tu chi sarai?

E chi saremo noi?

Fuori dal riformatorio

Le vite perdute come gioia

Passata per sempre come moda

Cos'è che ci rende prigionieri?

Dit is voor als ik je pijn doe

Die middag een jaar geleden

Met het mes in de koffer

Ik deed slechte geesten

Van benzedrine om niet te slapen

Onder de lichten vond ik je leuk, weet je, Virginia

Dat waren dagen van zwaar leven

Je lachte me genadeloos toe

En je zag niet dat ik bang was

Het nam de vrijheid weg

niet om lief te hebben

En het is voor deze pijn van liefde

dat ik je pijn heb gedaan

Op een historische middag

Het was een slecht gesneden dosis

De vochtigheid maakte me van streek

Maar ik hield een bepaalde stijl aan

Ik keek naar je met irrationeel geluk

Met de streling van heroïne

Dat schokte me, wil je me Virginia vergeven?

En nu mis ik je, ik zweer het

Ik droom van je gehuil aaaah 's nachts

Je witte dijen vals

Boven de pornografische vrouwen

Hangend aan de anderen die hier worden bewaard

Wat doet het instituut ons goed

Liefde over vijf jaar, waar ga ik heen?

En wie ga jij zijn?

En wie zullen we zijn?

Buiten de reformator

Levens verloren als vreugde

Voor altijd verdwenen als mode

Wat maakt ons tot gevangenen?

Je begroette je vrienden

Je was klaar voor, mijn baby

Toen ik tegen je zei: «Herken je me?

Ik ben degene die nooit lacht op jouw school "

En liefelijk heb ik je gegeven

mijn geweld

Mijn moment van glorie

En nu mis ik je, ik zweer het

Ik droom van je gehuil aaaah 's nachts

Je witte dijen vals

Boven de pornografische vrouwen

Hangend aan de anderen die hier worden bewaard

Wat doet het instituut ons goed

Liefde over vijf jaar, waar ga ik heen?

En wie ga jij zijn?

En wie zullen we zijn?

Buiten de reformator

Levens verloren als vreugde

Voor altijd verdwenen als mode

Wat maakt ons tot gevangenen?