La vita va - Baustelle

La vita va

E' perpetuo il moto

Lo scienziato sa come prenderla

Felicità: ci si arriva a nuoto

Ci si spoglia

Si leva l’ancora

Quando lei lo baciò, disse:

Amore, non farmi male

Non farmi soffrire

Ho fatto un sogno: tu c’eri

Vivo così

Tra il sociale e il vuoto

Guarda gli alberi come crescono

Felicità: ci vorrebbe un prete

O un Mondo delle Idee comprensibile

Quando lui la baciò, si sbagliava

Forse mentiva, piangeva di gioia

Ha dèi crudeli, la vita

Quando lei se ne andò

Mi ricordo bene il suo sguardo

Lasciò qui la giacca.

Il mio amore è freddo

Leven gaat

Beweging is eeuwig

De wetenschapper weet hoe hij het moet nemen

Geluk: je komt er door te zwemmen

wij kleden ons uit

Het anker wordt gehesen

Toen ze hem kuste, zei hij:

Liefs, doe me geen pijn

Laat me niet lijden

Ik had een droom: jij was erbij

ik leef zo

Tussen het sociale en de leegte

Bekijk de bomen terwijl ze groeien

Geluk: er is een priester voor nodig

Of een begrijpelijke Wereld van Ideeën

Toen hij haar kuste, had ze het mis

Misschien loog hij, hij huilde van vreugde

Het heeft wrede goden, leven

Toen ze wegging

Ik herinner me haar blik nog goed

Hij heeft zijn jas hier achtergelaten.

Mijn liefde is koud