La canzone del parco - Baustelle

Lui e lei ridono

Umidi baciano

Parole lievi

Leggère le piume

Se lui e lei fragili

Indecisioni

Al solito posto

La solita ora

Se lei e lui sabato

Dopo la scuola

Lo fanno sul serio

La colomba vola

Domani è lontano

Domani è lontano

Se mi ami ora

Se lui e lei ridono

Umidi baciano

Parole lievi

Leggère le piume

Se lei e lui timidi

Umidi scrivono

Platani

Con incisione di cuori

Sinceri se dicono:

«Ti voglio bene»

Il parco sorride

La stagione viene

Se lei e lui nuvole

Di desideri

Si toccano puri

Il prato respira

Domani è lontano

Domani è lontano

Se mi ami ora

Domani è lontano

Se mi ami ora

Penso che

Ho di nuovo i brividi

E mi lascio prendere

Da domande inutili

Da poeti poveri

Sui miei rami umidi

Sulle foglie ultime

A che cosa pensano

Questi umani fragili

A che cosa servono

I miei rami stupidi

A che cosa servono

Se mi lascio prendere

Da pensieri inutili

Posso solo esistere

In eterno vivere

Senza avere gli attimi

Degli amanti giovani

Degli amori giovani

A che cosa pensano

Questi umani fragili

A che cosa servono

I miei rami stupidi

A che cosa servono

Se mi lascio prendere

Da pensieri inutili

A che cosa?

Hij en zij lachen

Natte zoen

milde woorden

Steek de veren aan

Als hij en zij kwetsbaar zijn

besluiteloosheid

Op de gebruikelijke plaats

De gebruikelijke tijd

Als zij en hem zaterdag

na school

Ze doen het serieus

De duif vliegt

Morgen is ver weg

Morgen is ver weg

Als je nu van me houdt

Als hij en zij lachen

Natte zoen

milde woorden

Steek de veren aan

Als zij en hij verlegen zijn

Nat schrijven ze

platanen

Met hartgravure

Oprecht als ze zeggen:

"Ik houd van jou"

Het park lacht

Het seizoen komt

Als zij en hij wolken

van wensen

Ze raken puur

Het gazon ademt

Morgen is ver weg

Morgen is ver weg

Als je nu van me houdt

Morgen is ver weg

Als je nu van me houdt

ik denk dat

Ik heb weer de koude rillingen

En ik liet me meenemen

Van onnodige vragen

Van arme dichters

Op mijn vochtige takken

Op de laatste bladeren

Waar ze aan denken?

Deze kwetsbare mensen

Waar zijn ze voor

Mijn stomme takken

Waar zijn ze voor

Als ik me laat beroven

Van nutteloze gedachten

Ik kan alleen bestaan

Voor altijd leven

Zonder de momenten te hebben

Jonge geliefden

Van jonge liefdes

Waar ze aan denken?

Deze kwetsbare mensen

Waar zijn ze voor

Mijn stomme takken

Waar zijn ze voor

Als ik me laat beroven

Van nutteloze gedachten

Naar wat?