La bambolina - Baustelle

La bambolina

Cammina e cammina

Fra il ghiaccio e la brina

Un raggio di luna

Le illumina il viso

Già pronto per l’uso

A tutti risponde di sì

La bambolina

La stessa di prima

Si espone in vetrina

Si piega, si inchina

Al tempo

Al potere

Si guarda il sedere

È grassa

Si sente così

Padre delle nuove borgate

Delle vite ammazzate

Buon Dio dell’Estate

Regalale un fiore

Che sia liberata dai sogni

E dal falsi bisogni

Non compri

Non esca

Non cresca

Sia vera

Volpe a digiuno

Si sente nessuno

Le piace la crema

Di Londra e di Roma

Si allunga e si affina

È freddo

È mattina

Il mondo la tratta così

Cristo delle peggio borgate

Delle vite sprecate

Buon Dio dell’Estate

Accendi un bel fuoco

Brucia la modella smagliante

Sul cartello gigante

E il suo triste sesso

Sia fine a sé stesso

De pop

Lopen en lopen

Tussen het ijs en de vorst

een maanstraal

Het verlicht haar gezicht

Klaar om te gebruiken

Op alles antwoordt hij ja

De pop

Hetzelfde als eerst

Het wordt tentoongesteld in de etalage

Hij buigt, buigt

Toen

Aan de macht

Hij kijkt naar zijn kont

Ze is dik

Zo voelt het

Vader van de nieuwe dorpen

levens gedood

Goede God van de zomer

Geef haar een bloem

Laat het verlost zijn van dromen

En van valse behoeften

Je koopt niet

Ga niet uit

Word niet volwassen

Wees eerlijk

Vastende vos

Niemand voelt

Ze houdt van room

Londen en Rome

Het strekt zich uit en verfijnt

Is koud

Het is ochtend

De wereld behandelt haar zo

Christus van de slechtste dorpen

Van verspilde levens

Goede God van de zomer

Maak een mooi vuur

Verbrand het oogverblindende model

Op het gigantische bord

En haar trieste seks

Wees een doel op zich