Gli spietati - Baustelle

Vivere così, senza pietà

Senza chiedersi perché

Come il falco e la rugiada

E non dubitare mai

Non avere alcuna proprietà

Rinnegare l’anima

Come i sassi e fili d’erba

Non avere identità

Gli spietati salgono

Sul treno e non ritornano

Mai più, non sono come noi

Perduti, antichi eroi

Noi due che al binario ci diciamo addio…

Non volere mai la verità

Ottenere l’aldilà

Navigare senza vento

Migliorare con l’età

C'è un amore che non muore mai

Più lontano degli dei

A sapervelo spiegare che filosofo sarei

Gli spietati salgono

Sul treno e non ritornano

Mai più, non sono come noi

Falliti, antichi eroi

Noi due che al binario salutiamo…

Gli spietati salgono sul treno e non ritornano

Mai più, non sono come noi innamorati eroi

Noi due che al binario ci diciamo addio…

Noi ci siamo amati

Violentati

Deturpati

Torturati

Maltrattati

Malmenati

Scritti lettere lo sai

Non ci siamo amati

Divertiti

Pervertiti

Dimenati

Spaventati

Rovinati

Licenziati

Lo saprai

Noi ci siamo persi

Ritrovati

Poi bucati

C'è un amore che mi lacera la carne

Ed ancora tu lo sai

Noi ci siamo amati

Violentati

Deturpati

C'è un amore che mi brucia nelle vene

E che non si spegne mai

Noi ci siamo amati

Violentati

Deturpati

Torturati

Maltrattati

Malmenati

Scritti lettere lo sai

Leef zo, zonder genade

Zonder te vragen waarom

Zoals de havik en de dauw

En twijfel nooit

Geen eigendom hebben

De ziel ontkennen

Als stenen en grassprieten

Geen identiteit hebben

De meedogenloze gaan omhoog

In de trein en ze komen niet terug

Nooit meer, ze zijn niet zoals wij

Verloren, oude helden

Met z'n tweeën nemen we afscheid van het platform...

Wil nooit de waarheid

Verkrijg het hiernamaals

Zeilen zonder wind

Verbeteren met de leeftijd

Er is een liefde die nooit sterft

Verder dan de goden

Om te weten hoe ik moet uitleggen wat voor filosoof ik zou zijn

De meedogenloze gaan omhoog

In de trein en ze komen niet terug

Nooit meer, ze zijn niet zoals wij

Mislukt, oude helden

We zwaaien met z'n tweeën op het perron...

De meedogenlozen stappen in de trein en komen niet meer terug

Nooit meer, ze zijn niet zoals wij verliefde helden

Met z'n tweeën nemen we afscheid van het platform...

We hielden van elkaar

Jezelf verkracht

onleesbaar

gemarteld

mishandeld

gemanipuleerd

Geschreven brieven weet je wel

We hielden niet van elkaar

Veel plezier

perverselingen

wiebelen

Bang

geruïneerd

licentie

Je zal het weten

We waren verdwaald

Vind jezelf

Dan krijg je wat gaten

Er is een liefde die mijn vlees verscheurt

En je weet het nog steeds

We hielden van elkaar

Jezelf verkracht

onleesbaar

Er is een liefde die in mijn aderen brandt

En dat gaat nooit uit

We hielden van elkaar

Jezelf verkracht

onleesbaar

gemarteld

mishandeld

gemanipuleerd

Geschreven brieven weet je wel