Волчонок - Bahh Tee

Мне земли оковы,

Через мгновение будут уже не знакомы.

И этой дробью выбило из сердца груз,

Что копился годы.

Эти мелодии не в ноты…

В ее глазах угасающих лишь забота.

И напутствия короткие, но бесценные,

Расставание — грустная сцена.

«И я вернусь, лишь отлучусь ненадолго,

Позаботься о сестренке, и я вернусь»

— шептала волчонку волчица,

А из лопатки кровь сочится.

Лизнула в носик,

в последний раз вдохнула запах его шерстки.

Беги сынок, не жалея лап,

Беги и сестренку береги…

Спрятавшись в кустах, он наблюдал,

Уак два охотника несли тело мамы на руках.

В его в глазах обида,

То переливалась в злобу, то слезами безысходности

Падала на тропы, по которым он бежал.

Не остановиться.

Он слаб, но запомнил их лица,

Ведь молодость — это лишь временный недостаток.

Придет время, и когда окрепнут его лапы,

Он встретит их.

И им не повезет…

Вот как он встретит их и перегрызет глотки.

И он не будет нападать из засады,

Как они на его маму, он заглянет им в глаза.

И если в мире есть хотя бы капля справедливости

— то, все именно так и случится.

За всех кто потеряв плакал пусть плачет этот саксофон,

Жги, бродяга.

boeien van de aarde voor mij,

In een oogwenk zullen ze niet meer vertrouwd zijn.

En dit schot sloeg een last uit het hart,

Wat zich al jaren opstapelt.

Deze melodieën zijn niet in noten...

In haar vervagende ogen is er alleen maar bezorgdheid.

En afscheidswoorden zijn kort, maar onbetaalbaar,

Afscheid nemen is een trieste scène.

"En ik kom terug, ga gewoon een tijdje weg,

Zorg voor je kleine zusje en ik kom terug'

- fluisterde de wolvin tegen de wolvenwelp,

En bloed sijpelt uit het schouderblad.

In de neus gelikt

voor de laatste keer snoof ze de geur van zijn vacht op.

Ren zoon, spaar geen poten,

Ren en zorg voor je kleine zusje...

Hij verstopte zich in de struiken en keek toe

Uak, twee jagers droegen het lichaam van moeder in hun armen.

Er is wrok in zijn ogen,

Nu stroomde het over in woede, dan in tranen van hopeloosheid

Viel op de paden waar hij langs rende.

Stop niet.

Hij is zwak, maar hij herinnerde zich hun gezichten,

Jeugd is immers maar een tijdelijke achterstand.

De tijd zal komen, en wanneer zijn poten sterker worden,

Hij zal ze ontmoeten.

En ze zullen geen geluk hebben...

Zo zal hij hen ontmoeten en hun de keel doorsnijden.

En hij zal niet in een hinderlaag lopen,

Als ze naar zijn moeder kijken, zal hij in hun ogen kijken.

En als er ook maar een druppel gerechtigheid in de wereld is

- dan zal alles zomaar gebeuren.

Voor iedereen die het huilen verloor, laat deze saxofoon huilen,

Leef, zwerver.