Следующий - Bahh Tee

Я помню как взлетал из москвы,

260 минут к тебе лететь.

Не катастроф боялся, а тоски,

От нее было больше шансов мне умереть.

Я погибал в каждым миг разлуки,

Когда ты меня покидала.

Слышал шепот сердца, эти микро звуки,

Я тебя любил ты меня проклинала.

В этой песни так много тебя,

Так много меня, и так мало нас.

В этой песни так много так много воды,

Пустые стихи, и так мало фраз.

Что опишет боль мою, как утомили

Мы нашу любовь, даже не дрогнув в темной бездне.

А я привык пачкать бумагу чернилами,

Когда испачкана кровью сердцем.

Давай сравним просто

Как мы любим, ты позабудешь, а я не буду.

Я тобой дышал слышишь, полной грудью,

И ты вроде тоже, только не в затяг.

Ты прости я выражаюсь грубо,

Ты меня забыла разве, я вот нет еще.

Я уже сгорел, больше гореть не буду,

А ты скажешь следующий, просто следующий.

Помню как покинул я твой город,

А ты машешь мне в окно, не разглядеть.

Пролетая над твоим районом,

Ка мечтал упасть, на руках твоих умереть.

Давай я лайнер мать его,

К черту эту машину, приземляй уже.

Слышь пилот ну же ниже скинь,

И с лебединой на устах, хоть жалко пассажиров.

В моей жизни так много тебя,

Так мало меня, и так много глаз.

В моей вере так много тебя,

Так мало тебя, но на этот раз.

Я тебя не оправдаю, ведь это лишнее,

Не перед собой, не перед людьми, не перед всевышним.

Ты скажешь как когда-то я тебе больно

Слишком, я отвечу как когда ты так уж вышло.

Давай сравним просто как мы любим,

Ты позабудешь, а я не буду.

Я тобой дышал слышишь, полной грудью,

И ты вроде тоже, только не в затяг.

Ты прости я выражаюсь грубо,

Ты меня забыла разве, я вот нет еще.

Я уже сгорел, больше гореть не буду,

А ты скажешь следующий, просто следующий.

Ik herinner me hoe ik vertrok vanuit Moskou,

260 minuten om naar u te vliegen.

Ik was niet bang voor rampen, maar voor verlangen,

Het was waarschijnlijker dat ik eraan zou overlijden.

Ik stierf op elk moment van scheiding,

Toen je me verliet.

Ik hoorde het gefluister van het hart, deze microgeluiden,

Ik hield van je, je vervloekte me.

Er zit zoveel van jou in dit lied

Er zijn zo veel van mij en zo weinig van ons.

Er zit zoveel water in dit lied,

Lege verzen, en zo weinig zinnen.

Wat zal mijn pijn beschrijven, hoe moe?

We zijn onze liefde zonder zelfs maar terug te deinzen in de donkere afgrond.

En ik ben gewend om papier met inkt te bevlekken,

Wanneer gekleurd met bloed uit het hart.

Laten we gewoon vergelijken

Hoe we liefhebben, zul je vergeten, maar ik niet.

Ik ademde je, hoor je, met een volle borst,

En jij, zo lijkt het ook, heeft gewoon geen haast.

Vergeef me, ik spreek grof

Ben je me vergeten, ben ik dat nog niet.

Ik heb al een burn-out, ik zal niet meer branden,

En je zegt volgende, gewoon volgende.

Ik herinner me hoe ik je stad verliet,

En je zwaait naar me door het raam, ik kan het niet zien.

Vliegen over uw gebied

Ka droomde ervan te vallen, te sterven in jouw armen.

Kom op, ik ben een motherfucking liner,

Fuck deze auto, land al.

Hé, piloot, gooi het naar beneden,

En met een zwaan op hun lippen, heb in ieder geval medelijden met de passagiers.

Er zijn zoveel van jullie in mijn leven

Zo weinig van mij, en zo veel ogen.

Er zijn zo velen van jullie in mijn geloof

Zo weinigen van jullie, maar deze keer.

Ik zal je niet rechtvaardigen, want het is overbodig,

Niet voor jezelf, niet voor mensen, niet voor de Almachtige.

Je zult zeggen hoe ik je ooit pijn heb gedaan

Ik zal ook antwoorden zoals toen je net gebeurde.

Laten we vergelijken hoe we liefhebben

Jij zult het vergeten, maar ik niet.

Ik ademde je, hoor je, met een volle borst,

En jij, zo lijkt het ook, heeft gewoon geen haast.

Vergeef me, ik spreek grof

Ben je me vergeten, ben ik dat nog niet.

Ik heb al een burn-out, ik zal niet meer branden,

En je zegt volgende, gewoon volgende.