Ради Никиты - Bahh Tee

Будто не ему писала письма вечерами: «Люблю, скучаю» и в конце веселый смайлик.

Он в камуфляже, с автоматом — это фото висело над ее кроватью полтора года.

Будто не его ждала, не о нем мечтала, Будто не ему клялась на берегу песчаном.

Будто не с ним венчалась, будто не он честно был рядом с ней все эти девять

месяцев.

Она была сиротой — это не ее ошибка, любовь сука та еще, а счастье зыбко.

И с тех пор, как пристрастился он к напиткам, жизнь с ним стала для нее сущей

пыткой.

Ее грустными, его пьяными ночами, он кричал, она молчала и ручьями.

Слезы с глаз ее текли по лицу разбитому, а в своей комнате рыдал маленький

Никита.

Слыша крики ему не было и двух, когда мать шагала рядом с отцом в гробу.

Что творилось, он не понимал толком, да и не нужно, хорошо, что был ребенком.

Родных не было у ней, друзья пропали, его друзья — просто пьяная компания.

Подруги что-то говорили, но не легче платить за съемную квартиру стало быть и

нечем.

И проще было умереть, стать убитой, но нужно было жить, — жить ради Никиты.

Нужно было только, но не было средств.

Никита будет счастлив, даже ценой ее

чести.

Днем рядом с сыном, ночью на панели.

Ради денег ее тело — в чужой постели.

И так противно даже целовать сына, — все было бы иначе, будь в ее силах.

И каждый раз с утра подходя к своему дому, прятала глаза от соседей незнакомых.

И проще было сдохнуть, было очень стыдно, но нужно было жить, дома ждал Никита.

Днем рядом с сыном, ночью на панели, ради денег ее тело — в чужой постели.

И хотелось умереть, было очень стыдно, но нужно было жить, — жить ради Никиты.

Днем рядом с сыном, ночью на панели, ради денег ее тело — в чужой постели.

И хотелось умереть, было очень стыдно, но нужно было жить, — жить ради Никиты.

Днем рядом с сыном, ночью на панели, ради денег ее тело — в чужой постели.

И хотелось умереть, было очень стыдно, но нужно было жить, — жить ради Никиты.

Ради Никиты.

Ради Никиты.

Ради Никиты.

Ради Никиты.

Ради Никиты.

Ради Никиты.

Ради Никиты.

Ради Никиты.

Alsof ze hem ’s avonds geen brieven schreef: “I love you, I miss you” en op het einde een grappige smiley.

Hij is in camouflage, met een machinegeweer - deze foto heeft anderhalf jaar boven haar bed gehangen.

Alsof ze niet op hem wachtte, niet over hem droomde, alsof ze hem niet had gezworen op de zanderige kust.

Alsof ze niet met hem getrouwd was, alsof hij al die negen niet eerlijk naast haar stond

maanden.

Ze was een wees - dit is niet haar fout, liefde is nog steeds een bitch, maar geluk is onstabiel.

En sinds hij verslaafd raakte aan drankjes, is het leven met hem voor haar echt geworden.

marteling.

Op haar droevige, dronken nachten schreeuwde hij, zij was stil en in stromen.

Tranen uit haar ogen stroomden over haar gebroken gezicht, en in zijn kamer de kleine

Nikita.

Hij hoorde geschreeuw, hij was nog geen twee toen zijn moeder naast zijn vader in een kist liep.

Hij begreep niet echt wat er aan de hand was, en dat hoefde ook niet, het is goed dat hij een kind was.

Ze had geen familie, haar vrienden waren weg, zijn vrienden waren gewoon een dronken stel.

Vriendinnen zeiden iets, maar het is niet makkelijker om een ​​gehuurd appartement te betalen, en daarom

niets.

En het was gemakkelijker om te sterven, om gedood te worden, maar het was nodig om te leven, om te leven omwille van Nikita.

Het was alleen nodig, maar er was geen geld.

Nikita zal blij zijn, zelfs ten koste van haar

eer.

Overdag naast mijn zoon, 's avonds op het paneel.

Omwille van het geld ligt haar lichaam in het bed van iemand anders.

En het is zo walgelijk om zelfs haar zoon te kussen - alles zou anders zijn geweest als ze in haar macht had gestaan.

En elke keer dat ze 's morgens haar huis naderde, verborg ze haar ogen voor vreemden.

En doodgaan was makkelijker, het was heel gênant, maar je moest leven, Nikita wachtte thuis.

Overdag naast haar zoon, 's nachts op het paneel, voor het geld ligt haar lichaam in andermans bed.

En ik wilde dood, ik schaamde me heel erg, maar ik moest leven - om te leven in het belang van Nikita.

Overdag naast haar zoon, 's nachts op het paneel, voor het geld ligt haar lichaam in andermans bed.

En ik wilde dood, ik schaamde me heel erg, maar ik moest leven - om te leven in het belang van Nikita.

Overdag naast haar zoon, 's nachts op het paneel, voor het geld ligt haar lichaam in andermans bed.

En ik wilde dood, ik schaamde me heel erg, maar ik moest leven - om te leven in het belang van Nikita.

Voor Nikita.

Voor Nikita.

Voor Nikita.

Voor Nikita.

Voor Nikita.

Voor Nikita.

Voor Nikita.

Voor Nikita.