По привычке - Bahh Tee

И я ушел от тебя… когда ушла твоя любовь

Ушла моя вера, когда ты забрала свои вещи

Ушла надежда, что все вернется, когда выглянуло солнце

Солнце… Это значит, что ты улыбалась

И ничего не осталось от той, прошлой, жизни

Осталась только твоя банка кофе и мои привычки.

Когда лучи солнца снова накроют землю,

И рассвет переливаться будет красным в небе

Я буду знать, что где-то, за много километров

Ты улыбаешься, улыбнусь и я наверно

Ведь говорят, что если любишь, то будешь счастливым

Счастьем своей любимой… и на ресницах иней

Это от счастья — я не огорчусь нисколько

Просто заварю и вылью, по привычке, кофе.

Припев:

Я вернусь к тебе однажды, но не в этой жизни

И не буду больше плакать, да и ты не кисни

Не обниму уже, когда тебе станет плохо

Не положу две ложки сахара в твой кофе.

Расставаясь я сказал тебе, что забуду,

А отвернувшись обещал себе, что помнить буду

Тебя я вечно… Вечерами, как обычно

Я молюсь за нас… Наверное, по привычке.

Ты рано просыпалась, я по привычке так же

Завожу будильник так, чтобы проснуться раньше,

Но он меня не будит, ведь еще ни разу не было

Чтобы я смог не думать и уснуть к этому времени.

Смог не грустить, а грусть по привычке

Выплескиваю в песни, что порою слишком личные

И написав очередные строки о тебе, не думая

Я разорву листок и отправлю в урну.

Отправлю в урну фотографии, мне хватит силы

Твои открытки на день святого Валентина,

День рожденья, новый год — лишь бы была причина

Ты так любила меня радовать и их дарила.

И как бы снова мне слова мои не вышли боком

Я бы ответил за твои ошибки перед богом

Только в жизни твоей все было бы отлично

Ты не любишь, но скучаешь… По привычке.

По привычке…

Припев:

Я вернусь к тебе однажды, но не в этой жизни

И не буду больше плакать, да и ты не кисни

Не обниму уже, когда тебе станет плохо

Не положу две ложки сахара в твой кофе.

Расставаясь я сказал тебе, что забуду,

А отвернувшись обещал себе, что помнить буду

Тебя я вечно… Вечерами, как обычно

Я молюсь за нас… Наверное, по привычке.

По привычке…

По привычке…

Расставаясь я сказал тебе, что забуду,

А отвернувшись обещал себе, что помнить буду

Тебя я вечно… Вечерами, как обычно

Я молюсь за нас… Наверное, по привычке.

En ik verliet je... toen je liefde wegging

Mijn geloof ging weg toen je je spullen pakte

Weg is de hoop dat alles terugkomt als de zon doorkomt

De zon... Het betekent dat je lachte

En er is niets meer over van dat vorige leven

Het enige dat overblijft is jouw blikje koffie en mijn gewoontes.

Wanneer de stralen van de zon de aarde weer bedekken

En de dageraad zal rood glinsteren in de lucht

Ik zal dat ergens weten, vele kilometers ver weg

Jij lacht, lacht en ik waarschijnlijk

Ze zeggen tenslotte dat als je liefhebt, je gelukkig zult zijn

Met het geluk van je geliefde ... en ijs op de wimpers

Dit is van geluk - ik zal helemaal niet van streek zijn

Ik zal gewoon koffie zetten en uitschenken, uit gewoonte.

Refrein:

Ik zal op een dag naar je terugkeren, maar niet in dit leven

En ik zal niet meer huilen, en verzuur je niet

Ik zal je niet knuffelen als je je slecht voelt

Ik doe geen twee lepels suiker in je koffie.

Afscheid, ik zei je dat ik zou vergeten,

En toen ik me afwendde, beloofde ik mezelf dat ik het me zou herinneren

Ik hou altijd van je... 's Avonds, zoals gewoonlijk

Ik bid voor ons... Waarschijnlijk uit gewoonte.

Je werd vroeg wakker, ik deed uit gewoonte hetzelfde

Ik heb de wekker zo gezet dat ik eerder wakker word

Maar hij maakt me niet wakker, want er is nooit geweest

Zodat ik tegen die tijd niet kan denken en in slaap kan vallen.

Ik kon niet verdrietig zijn, maar verdriet uit gewoonte

Spetterend in nummers die soms te persoonlijk zijn

En volgende regels over jou schrijven zonder na te denken

Ik zal het vel scheuren en naar de prullenbak sturen.

Ik zal foto's naar de urn sturen, ik heb genoeg kracht

Je Valentijnskaarten

Verjaardag, nieuwjaar - was er maar een reden

Je vond het zo leuk om me te plezieren en ze te geven.

En alsof opnieuw mijn woorden niet zijwaarts naar mij zouden komen

Ik zou verantwoording afleggen voor je fouten voor God

Alleen in jouw leven zou alles goed komen

Je houdt niet van, maar je mist... Uit gewoonte.

Uit gewoonte...

Refrein:

Ik zal op een dag naar je terugkeren, maar niet in dit leven

En ik zal niet meer huilen, en verzuur je niet

Ik zal je niet knuffelen als je je slecht voelt

Ik doe geen twee lepels suiker in je koffie.

Afscheid, ik zei je dat ik zou vergeten,

En toen ik me afwendde, beloofde ik mezelf dat ik het me zou herinneren

Ik hou altijd van je... 's Avonds, zoals gewoonlijk

Ik bid voor ons... Waarschijnlijk uit gewoonte.

Uit gewoonte...

Uit gewoonte...

Afscheid, ik zei je dat ik zou vergeten,

En toen ik me afwendde, beloofde ik mezelf dat ik het me zou herinneren

Ik hou altijd van je... 's Avonds, zoals gewoonlijk

Ik bid voor ons... Waarschijnlijk uit gewoonte.