Любовь – это... - Bahh Tee

Скажи, а что такое любовь?

Когда ты готов отдать за нее жизнь — вот это вот любовь?

Когда, чтобы увидеть ее улыбку,

Ты покупаешь огромный букет

И приезжаешь к ней всего на 5 минут,

Чтобы она улыбнулась — вот это вот любовь?

Когда ты просто забиваешь на прошлое

Пусть там было много не сладкого

Живешь завтрашним днем, живешь для нее…

В один день удаляешь номера всех телок

И на каждый звонок отвечаешь,

Что у тебя девушка — пусть обижаются –

Ты становишься равнодушным ко всем,

Ко всем, кроме нее… — вот это вот любовь?

Я думал, что да…

А оказалось походу нет…

Слушай…

Гулял по парку и ждал пока начнется дождь

Я ненавижу сырость, просто он скрывает слезы

И все что было в прошлом ты уже опошлила,

А все что будет после для тебя уже не значит вовсе

Ровным счетом ничего, я знаю между нами

Что то есть, но это «что-то» стоило того едва ли

Я на грани уже, слышишь, с*ка, я на грани

Но не стану преклоняться пред тобой уже отстань, а?!

Когда глаза уже не видят, а слеза все душит

Когда взбиваешь диким воплем под собой подушку

Когда на улице зима, а тебе все душно,

Ты был лучшим для нее всегда, оказался ненужным

Мне наплевать уже: любить или ненавидеть

Наплевать как быть, правда, главное, чтобы взаимно

Ты стала лишь одной из стада для того мужчины,

Что любил тебя больше других — это очевидно

Любовь — это когда ты ляжешь за нее в могилу

Когда ты строг с нею в меру, пусть и через силу

Когда перед её улыбкой просто безоружен

А твоя рука заменяет для неё подушку

Любовь — это когда как Родине ты ей верен

Когда противны даже мысли просто об измене

Когда по жизни ты мужчина, внутри стержень

Но только к ней одной можешь проявить нежность

Чего звонишь опять?

Еще ведь не зажили раны

Твоих соленых слов выпил уже океаны

Если ты целилась в сердце — ты попала, ну же

Успокойся, я не дышу, контрольный не нужен

Безнадежно… Я уже не понаслышке

Знаю каково это когда тебе сносит крышу

Когда ты то кричишь, а то шепчешь еле слышно

Сам себе… «Я люблю… Нет, я ненавижу»

Сквозь окно… Я видел как на магистраль

Падал, так же как я падаю, снег спиралями

Да только тем снежинкам повезло — они растаят

А меня поднимут на ноги, чтобы я вновь упал

Мне наплевать уже: любить или ненавидеть

Наплевать как быть, правда, главное, чтобы взаимно

Ты стала лишь одной из стада для того мужчины,

Что любил тебя больше других — это очевидно

Любовь — это когда ты ляжешь за нее в могилу

Когда ты строг с нею в меру, пусть и через силу

Когда перед её улыбкой просто безоружен

А твоя рука заменяет для неё подушку

Любовь — это когда как Родине ты ей верен

Когда противны даже мысли просто об измене

Когда по жизни ты мужчина, внутри стержень

Но только к ней одной можешь проявить нежность

Vertel me wat liefde is?

Wanneer je klaar bent om je leven voor haar te geven - is dit liefde?

Wanneer je haar moet zien glimlachen,

Je koopt een enorm boeket

En je komt maar 5 minuten naar haar toe,

Om haar aan het lachen te maken - is dit liefde?

Wanneer je het verleden gewoon vergeet

Laat er veel ongezoet zijn

Leef voor morgen, leef voor haar...

In één dag verwijder je de nummers van alle vaarzen

En je beantwoordt elke oproep

Dat je een vriendin hebt - laat ze beledigd zijn -

Je wordt onverschillig voor iedereen

Aan iedereen behalve haar... - is dit liefde?

ik dacht ja...

Maar het bleek dat er geen...

Luister…

Liep in het park en wachtte tot het regende

Ik haat vocht, het verbergt gewoon tranen

En alles wat in het verleden was, heb je al gevulgariseerd,

En alles wat er daarna voor jou zal gebeuren, betekent helemaal niet

Absoluut niets, ik weet tussen ons

Er is iets, maar dit "iets" was het nauwelijks waard

Ik sta al op het punt, hoor je, teef, ik sta op het punt

Maar ik zal niet voor je buigen, laat me met rust, hè?!

Wanneer de ogen niet meer zien, en de traan alles verstikt

Wanneer je met een wilde kreet op een kussen onder je slaat

Als het buiten winter is en je het benauwd hebt

Je was altijd de beste voor haar, bleek niet nodig

Het kan me niet meer schelen: liefde of haat

Het kan me niet schelen hoe ik moet zijn, echt, het belangrijkste is om wederzijds

Je werd slechts een van de kudde voor die man

Dat ik meer van je hield dan van anderen is duidelijk

Liefde is wanneer je voor haar in het graf gaat liggen

Als je met mate streng tegen haar bent, zij het met geweld

Wanneer voor haar glimlach gewoon ongewapend

En je hand is een kussen voor haar

Liefde is wanneer je trouw bent aan je moederland

Wanneer zelfs de gedachte aan alleen maar vreemdgaan walgelijk is

Wanneer je in het leven een man bent, in de roede

Maar alleen aan haar alleen kun je tederheid tonen

Waarom bel je weer?

De wonden zijn nog niet geheeld

Je zoute woorden hebben de oceanen al gedronken

Als je op het hart mikte, sloeg je, kom op!

Rustig, ik adem niet, ik heb geen controle nodig

Hopeloos ... ik ben niet van horen zeggen

Ik weet hoe het is als je weggeblazen wordt

Als je schreeuwt, en dan fluister je nauwelijks hoorbaar

Tegen zichzelf ... "Ik hou van ... Nee, ik haat"

Door het raam ... ik zag hoe op de snelweg

Vallen alsof ik val, sneeuw in spiralen

Ja, alleen die sneeuwvlokken hebben geluk - ze zullen smelten

En ze zullen me opstaan ​​zodat ik weer val

Het kan me niet meer schelen: liefde of haat

Het kan me niet schelen hoe ik moet zijn, echt, het belangrijkste is om wederzijds

Je werd slechts een van de kudde voor die man

Dat ik meer van je hield dan van anderen is duidelijk

Liefde is wanneer je voor haar in het graf gaat liggen

Als je met mate streng tegen haar bent, zij het met geweld

Wanneer voor haar glimlach gewoon ongewapend

En je hand is een kussen voor haar

Liefde is wanneer je trouw bent aan je moederland

Wanneer zelfs de gedachte aan alleen maar vreemdgaan walgelijk is

Wanneer je in het leven een man bent, in de roede

Maar alleen aan haar alleen kun je tederheid tonen