Когда поймёшь свои ошибки - Bahh Tee

Ты говорила, мы с тобою, будто бы, луна и солнце, суждено нам вечно озарять это

небо.

Это правдой оказалось, только я сияю ночью, а ты днем — не сиять нам никогда

вместе.

Я говорил «Эта любовь — как ураган», и уходя она оставила после себя только

руины.

Пути, что вместе мы с тобою проходили стали по отдельности для нас теперь не

проходимыми.

И столько слов сказано, столько минут прожито, и сердце отдано ей, ей,

только ей.

Той, которая обязана была беречь, а вместо этого разбила его на осколки мне.

Приму боль, приму вновь, но его.

Не собрать ни во сне, ни наяву

Да и не думай обо мне, уходи с улыбкой и не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Каждый день — пытка, без твоей улыбки, мое сердце тобою на куски разбито.

Обведено мелом, белым полотенцем накрыто то, что было, не забыть мне

Встретится тебе однажды тот, кого снова ты не бросишь в пропасть, как того,

другого.

И стоя под венцом в этот день великий, не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Каждый день — пытка, без твоей улыбки, мое сердце тобою на куски разбито.

Обведено мелом, белым полотенцем накрыто то, что было, не забыть мне

Встретится тебе однажды тот, кого снова ты не бросишь в пропасть, как того,

другого.

И стоя под венцом в этот день великий, не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Ты говорила, что скорее небо и земля местами поменяются, чем мы с тобой

расстанемся,

Но ничего не поменялось, я и ты расстались, нет «Нас», а остальное все на своих

местах.

С полными слезами глазами ты уходя сказала мне, что не полюбишь никого кроме

меня,

Я искал это тепло, эту заботу, это счастье в чужих объятиях, но нету в них огня.

И столько слов сказано, столько минут прожито, и сердце отдано ей, ей,

только ей.

Той, которая обязана была беречь, а вместо этого разбила его на осколки мне.

Приму боль, приму вновь, но его.

Не собрать ни во сне, ни наяву.

Да и не думай обо мне, уходи с улыбкой и не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Каждый день — пытка, без твоей улыбки, мое сердце тобою на куски разбито.

Обведено мелом, белым полотенцем накрыто то, что было, не забыть мне

Встретится тебе однажды тот, кого снова ты не бросишь в пропасть, как того,

другого.

И стоя под венцом в этот день великий, не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Каждый день — пытка, без твоей улыбки, мое сердце тобою на куски разбито.

Обведено мелом, белым полотенцем накрыто то, что было, не забыть мне

Встретится тебе однажды тот, кого снова ты не бросишь в пропасть, как того,

другого.

И стоя под венцом в этот день великий, не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Je zei, jij en ik, alsof, de maan en de zon, we zijn voorbestemd om dit voor altijd te verlichten

lucht.

Het bleek waar te zijn, alleen ik schijn 's nachts, en jij overdag - we zullen nooit schijnen

samen.

Ik zei: "Deze liefde is als een orkaan", en toen ze wegging, bleef ze alleen achter

ruïneren.

De paden die jij en ik samen hebben gelopen zijn nu voor ons gescheiden

redelijk.

En er werden zoveel woorden gezegd, zoveel minuten geleefd, en het hart werd aan haar gegeven, aan haar,

alleen voor haar.

Degene die moest beschermen, maar in plaats daarvan in stukken brak voor mij.

Ik zal de pijn accepteren, ik zal het weer accepteren, maar het is.

Verzamel niet in een droom of in werkelijkheid

En denk niet aan mij, vertrek met een glimlach en wees niet verdrietig als je je fouten realiseert.

Elke dag is een marteling, zonder jouw glimlach, wordt mijn hart in stukken gebroken door jou.

Omcirkeld met krijt, bedekt met een witte handdoek die was, vergeet me niet

Op een dag zul je iemand ontmoeten die je niet meer in de afgrond gooit, zoals die ene

een andere.

En sta onder de kroon op deze geweldige dag, wees niet bedroefd als je je fouten realiseert.

Elke dag is een marteling, zonder jouw glimlach, wordt mijn hart in stukken gebroken door jou.

Omcirkeld met krijt, bedekt met een witte handdoek die was, vergeet me niet

Op een dag zul je iemand ontmoeten die je niet meer in de afgrond gooit, zoals die ene

een andere.

En sta onder de kroon op deze geweldige dag, wees niet bedroefd als je je fouten realiseert.

Je zei dat hemel en aarde liever van plaats zouden veranderen dan jij en ik

laten we scheiden

Maar er is niets veranderd, ik en jij zijn uit elkaar gegaan, er is geen "ons", en de rest staat er alleen voor

plaatsen.

Met tranen in je ogen vertelde je me toen je wegging dat je van niemand anders zou houden dan

mij,

Ik zocht deze warmte, deze zorg, dit geluk in de armen van anderen, maar er is geen vuur in hen.

En er werden zoveel woorden gezegd, zoveel minuten geleefd, en het hart werd aan haar gegeven, aan haar,

alleen voor haar.

Degene die moest beschermen, maar in plaats daarvan in stukken brak voor mij.

Ik zal de pijn accepteren, ik zal het weer accepteren, maar het is.

Verzamel niet in een droom of in werkelijkheid.

En denk niet aan mij, vertrek met een glimlach en wees niet verdrietig als je je fouten realiseert.

Elke dag is een marteling, zonder jouw glimlach, wordt mijn hart in stukken gebroken door jou.

Omcirkeld met krijt, bedekt met een witte handdoek die was, vergeet me niet

Op een dag zul je iemand ontmoeten die je niet meer in de afgrond gooit, zoals die ene

een andere.

En sta onder de kroon op deze geweldige dag, wees niet bedroefd als je je fouten realiseert.

Elke dag is een marteling, zonder jouw glimlach, wordt mijn hart in stukken gebroken door jou.

Omcirkeld met krijt, bedekt met een witte handdoek die was, vergeet me niet

Op een dag zul je iemand ontmoeten die je niet meer in de afgrond gooit, zoals die ene

een andere.

En sta onder de kroon op deze geweldige dag, wees niet bedroefd als je je fouten realiseert.