Souviens-toi - Axel Bauer

Faudra-t-il faire de longues prières, chanter des oraisons?

Faudra-t-il taire mes vaines colères pour dire ton nom?

Croiser le fer, harasser mes nerfs pour baiser ton front

Souviens toi mes bras te serraient

Guette les, ces bras sans allier

Souviens toi comme ils t’enlaçaient

Remplis les de ce corps doré

Ils sont claires ces yeux qui se perdent, dans ton horizon

Ils sont fiers ces pas qui te cherchent, à perdre la raison

Dans mes artères coule une longue rivière me diras tu du fond

Me diras tu du fond

Dans ma luzerne se pose ta crinière

Des hordes, des talons, des galops de questions

Souviens toi mes bras te serraient

Guette les, ces bras sans allier

Souviens toi comme ils t’enlaçaient

Remplis les de ce corps doré

Tombe les les ces lourds boucliers

Laisse les ces bras te serrer

Guette les ils sont tes alliers

Laisse les sans fin t’enlacer

Zullen we lange gebeden moeten doen, gebeden moeten zingen?

Moet ik mijn ijdele woede het zwijgen opleggen om jouw naam te zeggen?

Kruis de zwaarden, kwel mijn zenuwen om je voorhoofd te kussen

Onthoud dat mijn armen je omhelsden

Bekijk ze, deze armen zonder te combineren

Onthoud hoe ze je omhelsden

Vul ze met dat gouden lichaam

Ze zijn helder deze ogen die verdwalen, in je horizon

Ze zijn trots op deze stappen die je zoeken, om de reden te verliezen

In mijn slagaders stroomt een lange rivier, zul je me vanaf de bodem vertellen

Wil je het me vanaf de bodem vertellen

In mijn luzerne liggen jouw manen

Hordes, hakken, galop van vragen

Onthoud dat mijn armen je omhelsden

Bekijk ze, deze armen zonder te combineren

Onthoud hoe ze je omhelsden

Vul ze met dat gouden lichaam

Laat die zware schilden vallen

Laat die armen je stevig vasthouden

Pas op voor ze, ze zijn je bondgenoten

Laat het eindeloze je omarmen