À ma place - Axel Bauer, Zazie

Serait-elle à ma place plus forte qu’un homme?

Au bout de ces impasses où elle m’abandonne

Vivre l’enfer, mourir au combat

Faut-il pour lui plaire aller jusque là?

Se peut-il que j’y parvienne?

Se peut-il qu’on nous pardonne?

Se peut-il qu’on nous aime pour ce que nous sommes?

Se met-il à ma place quelques fois?

Quand mes ailes se froissent et mes îles se soient?

Je plie sous le poids, plie sous le poids de cette moitié d’femme qu’il veut

que je soit

Je veux bien faire la belle mais pas dormir au bois

Je veux bien être reine mais pas l’ombre du roi

Faut-il que je cède?

Faut-il que je saigne?

Pour qu’il m’aime aussi pour ce que je suis

{Pont]

Pourrait il faire en sorte…

(Ferait-elle pour moi…)

D’ouvrir un peu la porte?

(ne serait-ce qu’un pas?)

Pourrait-il faire encore…

(Encore un effort?)

Un geste?

Un pas vers moi?

Je n’attends pas de toi que tu sois le/la même

Je n’attends pas de toi que tu me comprennes

Mais seulement que tu m’aimes pour ce que je suis

Se met-elle à ma place quelques fois?

Que faut-il que je fasse pour qu’elle me voit?

Vivre l’enfer, mourir au combat

Veux-tu faire de moi ce que je ne suis pas?

Je veux bien tenter l’effort de regarder en face

Mais le silence est mort et le tien me glace

Mon âme sœur, cherche l’erreur

Plus mon sang se vide et plus tu as peur

Faut-il que je t’apprenne…

(Je ne demande rien…)

Les eaux troubles où je traîne?

(Où tu vas? D’où tu viens?)

Faut-il vraiment que tu saches…

(Tout ce que tu caches…)

Le doute au fond de moi?

(Au fond de toi)

Je n’attends pas de toi que tu sois le/la même

Je n’attends pas de toi que tu me comprennes

Mais seulement que tu m’aimes, mais seulement que tu m’aimes pour ce que je suis

Quand je doute, quand je tombe et quand la route est trop longue

Quand parfois je ne suis pas ce que tu attends de moi

Que veux-tu qu’on y fasse?

Qu’aurait-tu fait à ma place?

Zou ze sterker zijn dan een man in mijn plaats?

Aan het einde van deze doodlopende wegen waar ze me in de steek laat

Leef de hel, sterf in de strijd

Moeten we zo ver gaan om hem te plezieren?

Kan ik daar komen?

Kunnen we vergeven worden?

Kunnen we geliefd zijn om wie we zijn?

Stapt hij soms in mijn schoenen?

Wanneer mijn vleugels verkruimelen en mijn eilanden liggen?

Ik buig onder het gewicht, buig onder het gewicht van deze halve vrouw die hij wil

laat me zijn

Ik wil er mooi uitzien, maar niet slapen in het bos

Ik wil koningin zijn, maar niet de schaduw van de koning

Moet ik toegeven?

Moet ik bloeden?

Zodat hij ook van mij houdt om wie ik ben

{Brug]

Zou hij het zo kunnen maken...

(Zou ze voor mij doen...)

Om de deur een beetje open te doen?

(zou het maar een stap zijn?)

Zou hij het nog kunnen...

(Nog een poging?)

Een gebaar?

Een stap naar mij toe?

Ik verwacht niet dat jij hetzelfde bent

Ik verwacht niet dat je me begrijpt

Maar alleen dat je van me houdt om wie ik ben

Verplaatst ze zichzelf soms in mijn schoenen?

Wat moet ik doen om haar te laten zien?

Leef de hel, sterf in de strijd

Wil je me maken tot wat ik niet ben?

Ik ben bereid om de moeite te doen om in het gezicht te kijken

Maar de stilte is dood en de jouwe bevriest me

Mijn zielsverwant, zoek de fout

Hoe meer mijn bloed wegvloeit, hoe meer je bang bent

Moet ik je leren...

(Ik vraag niets...)

Troebele wateren waar ik rondhang?

(Waar ga je heen? Waar kom je vandaan?)

Moet je echt weten...

(Alles wat je verbergt...)

De twijfel in mij?

(Diep van binnen)

Ik verwacht niet dat jij hetzelfde bent

Ik verwacht niet dat je me begrijpt

Maar alleen dat je van me houdt, alleen dat je van me houdt om wie ik ben

Als ik twijfel, als ik val en als de weg te lang is

Wanneer ik soms niet ben wat je verwacht dat ik ben

Wat wil je dat we daar doen?

Wat zou jij in mijn plaats hebben gedaan?