L'enfer - Axel Bauer

J’ai voulu croire que l’enfer

Était la seule solution

Pour retrouver ce jeune Verter

Et lui faire passer le goût des passions

J’y suis allé pour moi c’est clair

Avec plus d'âme que de raison

Mon inconscient me laisserait faire

Oui je changerais mon nom

Et ne croyant pas à l’amour

Vivant pour moi au jour le jour

J’ai rejeté ceux qui m’aimaient

J’ai fait le vide autour de moi

Le temps de m’envoyer en l’air

De me vider de ma substance

Sans jamais rencontrer sur terre

Âme qui vive, âme qui danse

Je n’ai vu personne

(Personne)

Je n’ai vu personne

(Personne)

Personne

Je n’ai connu personne

(Personne)

Personne ne m’a vu

Voguant sur des mers insolentes

Moi l’ange maudit j’ai pris le large

Pour m'éloigner des eux stagnantes

Avec ma bande de minables

Une nef de pensée en colère

Navigant dans tous les vaisseaux

Au vingt mille lieue de toute les terres

Un ouragan dans mon cerveau

J’ai parcouru tous les chemins

Les martyres de la providence

Dans ses misérables recoins

J’ai enquillé les impudence

Égoïste gorgé de moi

Comme si ça ne suffisait pas

Je priais sous le ciel noir

Que l’on vienne un peu me voir

Mais personne

Je n’ai vu (Personne)

Je n’ai vu personne

(Personne)

Je n’ai connu personne

(Personne)

Personne

Personne ne m’a vu

Devant le seigneur juste au ciel

A l’heure du jugement dernier

Je portais à mon front

La marque bien réelle

De mon cœur dé-séché

A la question sans douleur

Alors qui as tu rencontré

Je renie sans la moindre peur

Mon cœur mais je l’ai tué

(Personne)

Personne

Je n’ai connu personne

(Personne)

Personne

Je n’ai connu personne

(Personne)

Personne

Je n’ai connu personne

(Personne)

Personne ne m’a vu

Ni vu ni connu

Ik wilde die hel geloven

Is de enige oplossing geweest

Om deze jonge Verter te vinden

En geef de smaak van passies door

Ik ging daarheen voor mij, het is duidelijk

Met meer ziel dan verstand

Mijn onderbewustzijn liet me toe

Ja, ik zou mijn naam veranderen

En niet geloven in liefde

Leven voor mij van dag tot dag

Ik verwierp degenen die van me hielden

Ik maakte een leegte om me heen

Tijd om high te worden

Om me van mijn substantie te ontdoen

Zonder elkaar ooit op aarde te ontmoeten

Levende ziel, dansende ziel

Ik zag niemand

(Persoon)

Ik zag niemand

(Persoon)

Persoon

Ik kende niemand

(Persoon)

niemand zag mij

Zeilen op woeste zeeën

Ik de vervloekte engel die ik heb opgestegen

Om weg te komen van stagnerende hen

Met mijn stel losers

Een boze gedachte nave

Zeilen in alle schepen

Twintigduizend mijlen uit alle landen

Een orkaan in mijn brein

Ik heb alle wegen bewandeld

De martelaren van de Voorzienigheid

In zijn ellendige schuilhoeken

Ik heb de onbeschaamdheid onderzocht

Egoïstisch volgepropt met mij

Alsof dat nog niet genoeg was

Ik was aan het bidden onder de donkere hemel

Kom even bij me kijken

Maar niemand

ik zag niemand)

Ik zag niemand

(Persoon)

Ik kende niemand

(Persoon)

Persoon

niemand zag mij

Voor de rechtvaardige heer in de hemel

Op het uur van het laatste oordeel

Ik droeg naar mijn voorhoofd

Het echte merk

Uit mijn verdorde hart

Op de pijnloze vraag

Dus wie heb je ontmoet

Ik ontken zonder de minste angst

Mijn hart, maar ik heb het vermoord

(Persoon)

Persoon

Ik kende niemand

(Persoon)

Persoon

Ik kende niemand

(Persoon)

Persoon

Ik kende niemand

(Persoon)

niemand zag mij

Noch gezien noch gekend