Сова - Атморави

Поздней ночью в переулке пустынно,

На перекрёстках вхолостую горят светофоры.

Ты с этой ночью похоже на ты,

И ты ныряешь в неё, а не прячешь за шторы.

Первое время было не по себе,

Но вскоре ты поняла, что нечего здесь бояться.

Твои глаза привыкли различать в темноте

Кого уничтожать и кому улыбаться.

Поздней ночью как-то легче дышать,

Перебинтовывая раны ежедневных побоев.

Пробуя себя хотя бы тем удержать,

Что, если тебе трудно, то ты этого стоишь.

Часто выпадает изумительный снег…

Не обращая ни малейшего вниманья на дождь,

Ты уже готова рискнуть на побег

Из города, в котором дальше жить тебе тошно.

Поздней ночью в переулке пустынно,

На перекрёстках вхолостую горят светофоры.

Ты с этой ночью похоже на ты,

И ничего не повесь — ты запускаешь моторы.

's Avonds laat is het steegje verlaten

Op kruispunten staan ​​verkeerslichten stil.

Met deze nacht lijk je op jou,

En je duikt erin, en verbergt het niet achter de gordijnen.

De eerste keer was niet comfortabel,

Maar al snel realiseerde je je dat er hier niets is om bang voor te zijn.

Je ogen zijn gewend om in het donker te zien

Wie te vernietigen en wie te glimlachen.

'S Avonds laat is het op de een of andere manier gemakkelijker om te ademen

De wonden van dagelijkse slagen verbinden.

Ik probeer mezelf tenminste zo te houden,

Dat als het moeilijk voor je is, je het waard bent.

Het sneeuwt vaak wonderbaarlijk...

Niet de minste aandacht schenken aan de regen,

Ben je klaar om het risico te nemen om te ontsnappen?

Vanuit de stad waar je je ziek voelt om te blijven wonen.

's Avonds laat is het steegje verlaten

Op kruispunten staan ​​verkeerslichten stil.

Met deze nacht lijk je op jou,

En hang niets op - u start de motoren.