Мой дом - Атморави

На улицах толпы людей

Стремящихся продолжить свой род

Они празднуют солнечный день

безоблачный небосвод

На их лицах читается пыл

предписанный домашним врачом

и глядя на них я почти-что забыл

что здесь я вообще не причем

Мой дом далеко-далеко

За гулким ручьем

Увит ви ноградным плющом

И в окошке горит

по ночам огонек

Только как отыскать этот дом

Мне невдомек

Колонны прохожих бредут

с запада на восток

сложно сказать чего они ждут

и чем запасаются впрок,

Но иногда я прикрываю их тыл

Размахивая ржавым ключом

Возможно именно так я забыл

что здесь совсем ни причем

Мой дом далеко-далеко

За гулким ручьем

Увит виноградным плющом

И в окошке горит

по ночам огонек

Только как отыскать этот дом

Мне невдомек

И может быть кровь и красна,

Но голос с небес — голос мой

Не буду спорить точек зрений тут тьма,

Но что могу поделать с собой,

А чай между прочим остыл

Пока рок давил сургучом

Печать срывая я и забыл

что здесь я совсем ни причем

Мой дом далеко-далеко

За гулким ручьем

Увит ви ноградным плющом

И в окошке горит

по ночам огонек

Только как отыскать этот дом

Мне невдомек

Massa's mensen op straat

Strevend om hun soort voort te zetten

Ze vieren een zonnige dag

wolkenloze lucht

Het enthousiasme is op hun gezichten te lezen

voorgeschreven door de huisarts

en als ik ernaar kijk was ik het bijna vergeten

dat ik er helemaal niets mee te maken heb

Mijn huis is ver, ver weg

Achter de dreunende stroom

Gewikkeld in druiven klimop

En in het raam brandt het

licht 's nachts

Hoe dit huis te vinden?

ik weet het niet

Kolommen van voorbijgangers dwalen

van west naar oost

het is moeilijk te zeggen waar ze op wachten

en wat ze in voorraad hebben voor de toekomst,

Maar soms bedek ik hun achterste

Zwaaien met een roestige sleutel

Misschien ben ik het zo vergeten

wat hier totaal niet relevant is

Mijn huis is ver, ver weg

Achter de dreunende stroom

Gewikkeld in druiven klimop

En in het raam brandt het

licht 's nachts

Hoe dit huis te vinden?

ik weet het niet

En misschien is het bloed rood,

Maar de stem uit de hemel is mijn stem

Ik zal niet beweren dat standpunten hier duisternis zijn,

Maar wat kan ik met mezelf doen?

En trouwens, de thee is koud

Terwijl steen geperst met zegellak

Het zegel verbreken en ik ben het vergeten

dat ik er niets mee te maken heb

Mijn huis is ver, ver weg

Achter de dreunende stroom

Gewikkeld in druiven klimop

En in het raam brandt het

licht 's nachts

Hoe dit huis te vinden?

ik weet het niet