Age of Loneliness - Artifex Pereo

Plunging into veins to dull the sickness.

Flowing from the burial ground of inertia.

I don’t care.

I can’t care.

Shrouded under veils I’ve built from self-contempt

Given bow to earthly cares and slip away.

All by myself I found a way out.

Cruel life;

disconnected and alone, compels escape.

Seeking out comfort from broken ends.

Without love;

look for a way to distract these damaged minds.

Cruel life;

despair suffocating our cries.

Plugged into a screen to find my purpose.

Unable to manifest interaction.

Barrier to human care.

Hidden behind walls that no finger could touch,

false connection selling short our true reason.

All by ourselves;

losing direction.

Cruel life;

disconnected and alone, compels escape.

Seeking out comfort from broken ends.

Without love;

look for a way to distract these damaged minds.

Cruel life;

disconnected and alone.

We’ve grown apart and lost a sense of ourselves.

Replaced with foreign entities.

The chemicals manufactured to be defected congruency.

Cruel life;

disconnect and alone.

These fractured forms of sympathy.

Fools' eyes, searching for remnants of home

Are looking for a swift release.

I know the pain of the chase like the back of my own hand.

A hollow hole in a place that oceans of guilt could fill.

I looked myself in the face;

a stranger stared back at me.

I’ve lived a life of escape from feelings I tried to kill.

But every tunnel has been graced with a light;

Every warmth had its chill.

You aren’t bound to the promise you made to yourself.

Forgive the folly of being human.

Zich in aderen storten om de ziekte te verdoven.

Stromend uit de begraafplaats van traagheid.

Het kan me niet schelen.

Het kan me niet schelen.

Gehuld onder sluiers die ik heb opgebouwd uit zelfverachting

Gegeven buiging voor aardse zorgen en wegglippen.

Helemaal alleen vond ik een uitweg.

Wreed leven;

losgekoppeld en alleen, dwingt tot ontsnapping.

Op zoek naar troost van gebroken uiteinden.

Zonder liefde;

zoek naar een manier om deze beschadigde geesten af ​​te leiden.

Wreed leven;

wanhoop die onze kreten verstikt.

Aangesloten op een scherm om mijn doel te vinden.

Kan geen interactie manifesteren.

Barrière voor menselijke zorg.

Verborgen achter muren die geen vinger kan aanraken,

valse verbinding die onze ware reden te kort doet.

Allemaal door onszelf;

richting verliezen.

Wreed leven;

losgekoppeld en alleen, dwingt tot ontsnapping.

Op zoek naar troost van gebroken uiteinden.

Zonder liefde;

zoek naar een manier om deze beschadigde geesten af ​​te leiden.

Wreed leven;

losgekoppeld en alleen.

We zijn uit elkaar gegroeid en zijn ons gevoel van onszelf kwijtgeraakt.

Vervangen door buitenlandse entiteiten.

De chemicaliën die zijn vervaardigd om defecte congruentie te zijn.

Wreed leven;

loskoppelen en alleen.

Deze gebroken vormen van sympathie.

Dwazenogen, op zoek naar overblijfselen van thuis

Zijn op zoek naar een snelle release.

Ik ken de pijn van de jacht als mijn broekzak.

Een hol gat op een plek die zeeën van schuld zouden kunnen vullen.

Ik keek mezelf in het gezicht;

een vreemdeling staarde me aan.

Ik heb een leven geleefd om te ontsnappen aan gevoelens die ik probeerde te doden.

Maar elke tunnel is gezegend met een licht;

Elke warmte had zijn kilte.

Je bent niet gebonden aan de belofte die je aan jezelf hebt gedaan.

Vergeef de dwaasheid van het mens zijn.