Not a Through Street - Anya Marina

I don’t remember much of anything

Of those years

Kind of strange and kind of sad

Considering all the laughs

And all the tears

Could it be this quiet cul-de-sac

Or the cynical moon?

Could it be the neighbor’s cat watching

Me from the living room?

Either way, these days I feel so strange

I remember you;

so strange

Do you remember me secretly?

So I comb the depths of the ocean floor

Of my memory;

grasping onto some

Shell, some piece some evidence

Of you and me:

Sunlight streams in morning

Your head in the sheets

Dancing naked in the living room

(I still practice secretly)

I remember you secretly

Do you remember me secretly?

I remember you secretly

Do you remember me secretly?

You’re a mile away

On your island, so close

Doing who knows what

With who-knows-who

Haphazard lovers don’t

Seem to drown out your tune

It goes for me anyway

I don’t know about you

Ik herinner me niet veel van iets

Van die jaren

Een beetje vreemd en een beetje triest

Gezien alle lach

En alle tranen

Zou het deze rustige doodlopende straat kunnen zijn?

Of de cynische maan?

Zou het de kat van de buren kunnen zijn die toekijkt?

Ik vanuit de woonkamer?

Hoe dan ook, ik voel me tegenwoordig zo vreemd

Ik herken jou;

zo vreemd

Herinner je je me nog?

Dus ik kam de diepten van de oceaanbodem af

Van mijn geheugen;

vastgrijpen aan sommigen

Shell, een stukje bewijsmateriaal

Van jou en mij:

Zonlicht stroomt in de ochtend

Je hoofd in de lakens

Naakt dansen in de woonkamer

(Ik oefen nog steeds stiekem)

Ik herinner me je stiekem

Herinner je je me nog?

Ik herinner me je stiekem

Herinner je je me nog?

Je bent anderhalve kilometer verwijderd

Op je eiland, zo dichtbij

Doen wie weet wat

Met wie-weet-wie

Toevallige liefhebbers niet

Lijkt je deuntje te overstemmen

Voor mij geldt het in ieder geval

Ik weet niet hoe het met jou zit