Tremtis - Antis

Anei vieno saulėlydžio potvynio

Anei vieno saulėlydžio debesio

Su liepsnojančiom krūmuos lakštingalom

Anei vieno, man jau nepriklauso

Aš gyvenu, o nesimato

Aš gyvenu, o man atrodo

Aš gyvenu, daugelį metų

Aš gyvenu, o gal buvau

Nesvetingoje šiaurės provincijoj

Kur kalba ir lėta ir keistoka

Kur nesiblokščia keisti papročiais

Žmonija tau vargšo atvykėlio

Aš gyvenu, bet gyvenimas neina

Neina medis į meilę metalo

Aš gyvenu, o atrodo bandyčiau

Tik priminti sau apie save

Anei vieno išeinančio pergalėn

Su agonijoj plieskiančia vėliava

Anei vieno sudužusio burlaivio

Anei vieno vėluojančio traukinio

Ant stataus geležinkelio pylimo

Anei vieno žmogaus net nemylimo

Kuriam dar pamojuočiau ranka

Aš kalbu, nežinau apie ką

Anei van één zonsondergangtij

Anei één zonsondergangwolk

Met vlammende struiken nachtegalen

Anei één, ik hoor er niet meer bij

ik leef en zie niet

Ik leef, en het lijkt mij

Ik leef al vele jaren

Ik leef, of misschien was ik

In een onherbergzame noordelijke provincie

Waar het zowel langzaam als vreemd spreekt

Waar het niet afleidt van veranderende gebruiken

De mensheid is de arme nieuwkomer voor jou

Ik leef, maar het leven gaat niet

De boom houdt niet van metaal

Ik leef, en het lijkt erop dat ik het zou proberen

Herinner jezelf gewoon aan jezelf

Anei naar één uitgaande overwinning

Met een vlag wapperend in doodsangst

Anei één schipbreuk

Anei een late trein

Op een steile spoordijk

Anei is niet eens geliefd bij één persoon

Naar wie ik met mijn hand zou zwaaien

Ik ben aan het praten, ik weet niet wat