Mizerna Cicha - Anna Maria Jopek

Mizerna, cicha, stajenka licha,

Pełna niebieskiej chwały.

Oto leżący, na sianku śpiący

O promieniach Jezus mały.

Nad nim anieli w locie stanęli

I pochyleni klęczą

Z włosy złotymi, z skrzydłami białymi,

Pod malowaną tęczą.

Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie

Cały świat orzeźiony;

Mądrość Mądrości, Światłość Światłości,

Bóg — człowiek tu wcielony!

I oto mnodzy, ludzie ubodzy

Radzi oglądać Pana,

Pełni natchnienia, pełni zdziwienia

Upadli na kolana.

Oto Maryja, czysta lilija,

Przy niej staruszek drżący

Stoją przed nami, przed pastuszkami

Tacy uśmiechający.

Arme, rustige, slechte stal,

Vol van hemelse glorie.

Hier ligt, slapend in het hooi

Kleine Jezus over stralen.

Boven hem stopten de engelen tijdens de vlucht

En, voorovergebogen, knielen ze

Met gouden haar, met witte vleugels,

Onder een geschilderde regenboog.

Grote verrassing: elk wezen

Hele wereld opgefrist;

Wijsheid van Wijsheid, Licht van Licht,

God - de mens is hier geïncarneerd!

Hier zijn veel arme mensen

Ze adviseert om op de Heer te letten,

Vol inspiratie, vol verbazing

Ze vielen op hun knieën.

Hier is Maria, een zuivere lelie,

Naast haar, de oude man bevend

Ze staan ​​voor ons, voor de kleine herders

Zo lachend.