Четыре слова - Анита Цой

И навсегда заковал сердце мне в оковы.

Дождь по щекам так нещадно хлестал.

Больше ты мне ничего не сказал.

Серые мокрые вокзалы выросли каменной стеной.

Ты мне сказал четыре слова: Жди я вернусь домой.

Дальше все дальше пирон от хвоста состава.

Как мне дойти до тебя по холодным шпалам.

Как дотянутся мне до твоих плеч.

Как через годы любовь мне сберечь.

Серые мокрые вокзалы выросли каменной стеной.

Ты мне сказал четыре слова: Жди я вернусь домой.

Годы летят как усталые серые птицы.

Негде присесть негде выпить глотка водицы.

Нищенкой бродит по свету судьба.

Было напрасно, а я все ждала.

Серые мокрые вокзалы выросли каменной стеной.

Ты мне сказал четыре слова: Жди я вернусь домой.

Серые мокрые вокзалы выросли каменной стеной.

Ты мне сказал четыре слова стали они судьбой.

En voor altijd mijn hart in ketenen geketend.

De regen sloeg me zo genadeloos langs mijn wangen.

Je hebt me niets meer verteld.

Grijze natte stations groeiden als een stenen muur.

Je zei vier woorden tegen me: Wacht, ik ga naar huis.

Verder en verder is de piron van de staart van de trein.

Hoe kan ik u bereiken langs de koude slapers.

Hoe je me kunt bereiken tot aan je schouders.

Hoe kan ik liefde door de jaren heen redden.

Grijze natte stations groeiden als een stenen muur.

Je zei vier woorden tegen me: Wacht, ik ga naar huis.

Jaren vliegen voorbij als vermoeide grijze vogels.

Nergens om te zitten, nergens om een ​​slokje water te drinken.

Het lot zwerft over de wereld als een bedelaar.

Het was tevergeefs en ik bleef wachten.

Grijze natte stations groeiden als een stenen muur.

Je zei vier woorden tegen me: Wacht, ik ga naar huis.

Grijze natte stations groeiden als een stenen muur.

Je zei vier woorden tegen me, ze werden het lot.