Rzuciłam kamień - Anita Lipnicka

Być może wciąż za mało wiem

O tym co najważniejsze jest

A może mam za mało lat

Być może wciąż za dużo chcę

Zachłanność ma przeraża Cię

Języka nóż i wstydu brak

Nie wiem co znaczy słowo: dość

Dawno przestałam się już bać

I jeśli nawet to mój błąd

To wiem ze żyje

Nie próbuj zatrzymać mnie

Rzuciłam kamień swój

Nie obejrzę się już

Rzuciłam kamień

Być może mylę porządek spraw

I coś innego za święte mam

Więc wybacz mi

Muszę już iść

Ty zostań tu, ja pójdę tam

Gdzie spotkam tych co tak jak ja

W szaleństwie swym

Wciąż więcej chcą

By czuć że żyją

Nie próbuj zatrzymać mnie

Rzuciłam kamień swój

Nie obejrzę się już

Rzuciłam kamień…

Misschien weet ik nog niet genoeg

Waar gaat het om?

Of misschien ben ik te jong

Misschien wil ik nog te veel

Hebzucht maakt je bang

De tong is een mes en er is geen schaamte

Ik weet niet wat het woord: genoeg betekent

Ik ben al lang niet meer bang

En zelfs als het mijn fout is

Ik weet dat hij leeft

Probeer me niet te stoppen

ik heb mijn steen gegooid

Ik kijk niet meer terug

Ik gooide de steen

Misschien verwar ik de volgorde van de dingen

En ik heb nog iets om heilig te zijn

Dus vergeef me

ik moet gaan

Jij blijft hier, ik ga daarheen

Waar zal ik mensen zoals ik ontmoeten

In zijn waanzin

Ze willen nog steeds meer

Levend voelen

Probeer me niet te stoppen

ik heb mijn steen gegooid

Ik kijk niet meer terug

Ik gooide een steen...