Les matins - Angèle

Doux réveil, au goût amer

Était-ce un cauchemar, était-ce un cauchemar?

Oh non, c'était bien hier

J’ai les yeux si rouges et bombés

Par la nuit, ou par les pleurs

Draps usés au mauvais rêve

J’aurais bien aimé, j’aurais bien aimé

Mais non, c'était bien hier

Où es-tu?

Y a ton odeur comme seule trace de ton corps

Où es-tu?

Tes mains me manquent, et moi, j’y crois encore

C’est les matins comme ça qui m’font pleurer

Leur vérité me tue

Car la nuit a su me faire oublier

C’est les matins comme ça qui m’font pleurer

Dès mon premier regard

Face à la nuit solitaire que j’ai passée

Pleurer, pleurer

Et pleurer, pleurer, pleurer

Pleurer, pleurer

Pleurer, pleurer, pleurer

Un de perdu, dix de trouvés

Non mais j’y crois pas

Le bon, c'était toi

Avant, t'étais à moi

Quelques heures, ou quelques verres

Et je dormirai, oui je dormirai

Jusqu’au prochain matin

Où es-tu?

Y a ton odeur comme seule trace de ton corps

Où es-tu?

Tes mains me manquent, et moi, j’y crois encore

C’est les matins comme ça qui m’font pleurer

Leur vérité me tue

Car la nuit a su me faire oublier

C’est les matins comme ça qui m’font pleurer

Dès mon premier regard

Face à la nuit solitaire que j’ai passée

Pleurer, pleurer

Et pleurer, pleurer, pleurer

Pleurer, pleurer

Pleurer, pleurer, pleurer

Zoet ontwaken, bitter proeven

Was het een nachtmerrie, was het een nachtmerrie?

Oh nee, het was goed gisteren

Mijn ogen zijn zo rood en uitpuilend

Bij de nacht, of bij de tranen

Slechte droom versleten lakens

Ik had graag gewild, ik had graag gewild

Maar nee, het was goed gisteren

Waar ben je?

Daar is je geur als het enige spoor van je lichaam

Waar ben je?

Ik mis je handen en ik geloof nog steeds

Het zijn ochtenden als deze die me aan het huilen maken

Hun waarheid doodt me

Omdat de nacht me deed vergeten

Het zijn ochtenden als deze die me aan het huilen maken

Vanaf mijn eerste blik

Geconfronteerd met de eenzame nacht die ik heb doorgebracht

Huil

En huilen, huilen, huilen

Huil

Huil huil huil

Eén verloren, tien gevonden

Nee maar ik geloof het niet

Het goede was jij

Vroeger was je van mij

Een paar uur, of een paar drankjes

En ik zal slapen, ja ik zal slapen

Tot de volgende ochtend

Waar ben je?

Daar is je geur als het enige spoor van je lichaam

Waar ben je?

Ik mis je handen en ik geloof nog steeds

Het zijn ochtenden als deze die me aan het huilen maken

Hun waarheid doodt me

Omdat de nacht me deed vergeten

Het zijn ochtenden als deze die me aan het huilen maken

Vanaf mijn eerste blik

Geconfronteerd met de eenzame nacht die ik heb doorgebracht

Huil

En huilen, huilen, huilen

Huil

Huil huil huil