The Slums We Loved - Andy Bell

The slums we love the slums their songs

By all to whom they were not home

The streets we made the streets we roam

Can’t stand romance on cobbled stones

Where we sipped to our first taste of life

Kissed our first love good night

Where we were born and fought and died

Learned to look bullies in the eye

Where we faced our gossips

Screamed Ed Burundi stop it

Stepped over tossed with Mobs

Who looked divine but played the part

five of us out pockets

(Bitch)

While pimps pulled dons out of sockets

On the wastelands by the gas lords

Lust and testosterone drove bizarre

The facts remain no longer out of work

Who insist their kids are see and not heard

So come every family man who every payday

Heads for the street to release of getting laid

With a touched courage of a mild

Crossed over the street to the second home

About to stake the remnants of their burning and straight up

A bottle in the darkness

To whom once they’ve come, they say thanks love

Always thanks lust

And I filled my hand back with their cash

Paid for shagging what they think might gash

To escape that town and now looking back

We were the sinking ship that gave sucker to the rats

When the street lamps flicker in to lights

Nothing’s compared the shine on the sub flicked lights

Scooters rolled down to the coffee bar

At the end of the old high

Rival gangs would scope each other out

Waiting either to be held or call retreat

And we, we too couldn’t wait to leave

We were not part of any heard

We brilliant loners we shameless flats

Amidst the shits we shine in turds

To whom it was then chose to use

We’re all saints of verbal abuse

And looking back we both think

F**k you only F**k you

The slums we loved the slums we loved

The slums their songs

The slums we loved the slums we loved

The slums their songs

De sloppenwijken we houden van de sloppenwijken hun liedjes

Door iedereen bij wie ze niet thuis waren

De straten die we hebben gemaakt, de straten die we zwerven

Kan niet tegen romantiek op geplaveide stenen

Waar we nipten aan onze eerste smaak van het leven

Kuste onze eerste liefde goedenacht

Waar we zijn geboren en gevochten en stierven

Geleerd om pesters in de ogen te kijken

Waar we werden geconfronteerd met onze roddels

Schreeuwde Ed Burundi, stop ermee

Overgestapt met Mobs

Die er goddelijk uitzag maar de rol speelde

vijf van ons uit de zakken

(Teef)

Terwijl pooiers dons uit hun stopcontacten trokken

Op de woestenij van de gasheren

Lust en testosteron reden bizar

De feiten blijven niet langer werkeloos

Die erop staan ​​dat hun kinderen worden gezien en niet gehoord?

Dus kom elke familieman die elke betaaldag

Gaat de straat op om los te laten of te neuken

Met een aangeraakte moed van een milde

De straat overgestoken naar het tweede huis

Op het punt om de overblijfselen van hun verbranding en rechtop te zetten

Een fles in het donker

Aan wie als ze eenmaal zijn gekomen, zeggen ze dankjewel, liefs

Altijd bedankt lust

En ik vulde mijn hand terug met hun geld

Betaald voor neuken waarvan ze denken dat het zou kunnen slikken

Om die stad te ontvluchten en nu terug te kijken

Wij waren het zinkende schip dat de ratten een zuignap gaf

Wanneer de straatlantaarns flikkeren tot lichten

Niets is te vergelijken met de glans op de knipperende lampen

Scooters rolden naar de koffiebar

Aan het einde van de oude high

Rivaliserende bendes zouden elkaar uit de weg gaan

Wachten om te worden vastgehouden of terugtrekken te bellen

En wij, ook wij konden niet wachten om te vertrekken

We maakten geen deel uit van een gehoorde

Wij briljante eenlingen wij schaamteloze flats

Temidden van de shit schitteren we in drollen

Aan wie het vervolgens werd gekozen om te gebruiken

We zijn allemaal heiligen van verbaal geweld

En terugkijkend denken we allebei:

F**k jij alleen F**k jou

De sloppenwijken waar we van hielden De sloppenwijken waar we van hielden

De sloppenwijken hun liedjes

De sloppenwijken waar we van hielden De sloppenwijken waar we van hielden

De sloppenwijken hun liedjes