The Far Country - Andrew Peterson

Father Abraham

Do you remember when

You were called to a land

And didn’t know the way

'Cause we are wandering

In a foreign land

We are children of the

Promise of the faith

And I long to find it

Can you feel it, too?

That the sun that’s shining

Is a shadow of the truth

This is a far country, a far country

Not my home

In the dark of the night

I can feel the shadows all around me

Cold shadows in the corners of my heart

But the heart of the fight

Is not in the flesh but in the spirit

And the spirit’s got me shaking in the dark

And I long to go there

I can feel the truth

I can hear the promise

Of the angels of the moon

This is a far country, a far country

Not my home

I can see in the strip malls and the phone calls

The flaming swords of Eden

In the fast cash and the news flash

And the horn blast of war

In the sin-fraught cities of the dying and the dead

Like steel-wrought graveyards where the wicked never rest

To the high and lonely mountain in the groaning wilderness

We ache for what is lost

As we wait for the holy God

Of Father Abraham

I was made to go there

Out of this far country

To my home, to my home

Vader Abraham

Weet je nog wanneer?

Je bent naar een land geroepen

En wist de weg niet

Omdat we dwalen

In een vreemd land

Wij zijn kinderen van de

Belofte van het geloof

En ik verlang ernaar om het te vinden

Voel jij het ook?

Dat de zon die schijnt

Is een schaduw van de waarheid

Dit is een ver land, een ver land

Niet mijn huis

In het donker van de nacht

Ik kan de schaduwen om me heen voelen

Koude schaduwen in de hoeken van mijn hart

Maar het hart van de strijd

Is niet in het vlees maar in de geest

En de geest laat me trillen in het donker

En ik verlang ernaar om daarheen te gaan

Ik kan de waarheid voelen

Ik kan de belofte horen

Van de engelen van de maan

Dit is een ver land, een ver land

Niet mijn huis

Ik kan zien in de stripwinkels en de telefoontjes

De vlammende zwaarden van Eden

In het snelle geld en de nieuwsflits

En het hoorngeschal van de oorlog

In de zonde beladen steden van stervenden en doden

Als met staal bewerkte begraafplaatsen waar de goddelozen nooit rusten

Naar de hoge en eenzame berg in de kreunende wildernis

We doen pijn om wat verloren is gegaan

Terwijl we wachten op de heilige God

Van Vader Abraham

Ik moest daarheen gaan

Buiten dit verre land

Naar mijn huis, naar mijn huis