Come Back Soon - Andrew Peterson

I remember the day of the Tennessee flood

The sound of the scream and the sight of the blood

My son he saw as the animal died

In the jaws of the dog as the river ran by

I said, «Come back soon»

It was there on the page of the book that I read

The boy grew up and the yearling was dead

He stood at the gate with the angel on guard

And wept to the death of his little boy heart

I said, «Come back soon»

Come back soon

We wake in the night in the womb of the world

We beat our fists on the door

We cannot breathe in the sea that swirls

So we groan in this great darkness

For deliverance

Deliverance, o Lord

So I sit on the bench at the bend in the trail

And I can feel in the fall the final exhale

The trees of the field all wring their hands

And the leaves go by like a funeral band

I say, «Come back soon»

Come back soon

We wake in the night in the womb of the world

We beat our fists on the door

We cannot breathe in this sea that swirls

So we groan in this great darkness

Are we alone in this great darkness?

If nature’s red in tooth and in claw

Seems to me that she’s an outlaw

'Cause every death is a question mark

At the end of the book of a beating heart

And the answer’s scrawled on the silent dark

In the dome of the sky in a billion stars

But we cannot read these angel tongues

We cannot stare at the burning sun

And we cannot breathe with these broken lungs

So we kick in the womb and we beg to be born

Deliverance!

Oh, deliverance, o Lord!

Deliverance!

Oh, deliverance, o Lord!

Ik herinner me de dag van de overstroming in Tennessee

Het geluid van de schreeuw en de aanblik van het bloed

Mijn zoon zag hij toen het dier stierf

In de kaken van de hond terwijl de rivier voorbij liep

Ik zei: "Kom snel terug"

Het was daar op de pagina van het boek dat ik las

De jongen groeide op en de jaarling was dood

Hij stond bij de poort met de engel op wacht

En weende tot de dood van zijn kleine jongenshart

Ik zei: "Kom snel terug"

Kom snel terug

We worden 's nachts wakker in de baarmoeder van de wereld

We slaan met onze vuisten op de deur

We kunnen niet ademen in de zee die kolkt

Dus we zuchten in deze grote duisternis

voor verlossing

Bevrijding, o Heer

Dus ik zit op de bank in de bocht in het pad

En ik kan in de herfst de laatste uitademing voelen

De bomen van het veld wringen zich allemaal in hun handen

En de bladeren gaan voorbij als een uitvaartband

Ik zeg: "Kom snel terug"

Kom snel terug

We worden 's nachts wakker in de baarmoeder van de wereld

We slaan met onze vuisten op de deur

We kunnen niet ademen in deze zee die kolkt

Dus we zuchten in deze grote duisternis

Zijn we alleen in deze grote duisternis?

Als de natuur rood is in tand en in klauw

Lijkt me dat ze een outlaw is

Want elke dood is een vraagteken

Aan het einde van het boek van een kloppend hart

En het antwoord staat op het stille donker gekrabbeld

In de koepel van de hemel in een miljard sterren

Maar we kunnen deze engelentalen niet lezen

We kunnen niet naar de brandende zon staren

En we kunnen niet ademen met deze kapotte longen

Dus we trappen in de baarmoeder en we smeken om geboren te worden

Verlossing!

O, verlossing, o Heer!

Verlossing!

O, verlossing, o Heer!