The Cornerstone - Andrew Peterson

I saw the desert wind

Tear across the wilderness

I felt it blowing off the page

The teacher told me, «son

Always remember this»

And I have always been afraid

I read about the god of Moses

Roaring in the holy cloud

It shook my bedroom window panes

I did not understand then

I do not understand now

I don’t expect you to explain

You’ve been a mystery since the moment that I met you

You never move but I can never seem to catch you

The cornerstone

You said to eat your flesh

Before you broke the bread and blessed it

Before you poured the wine for every man

This is a hard, hard teaching

Can any man accept it?

Can any sage here understand?

You turned the tables over

There in your father’s temple

You cracked a whip and raised a shout

My daughter asked me why

I said, «love is never simple

It draws 'em in and drives 'em out.»

I saw you there but it was too late to change my course

And I collided with a beautiful immovable force

And so the stone that I rejected

It has become the cornerstone

All the maps were drawn

But the maps were wrong

The stars spin around

Another sun

All the maps were drawn

But the maps were wrong

The rivers are running from

The cornerstone

And you looked me in the eye and fixed me with a permanent stare

I met your gaze and saw the forges of the firmament there

The cornerstone

And the floods come up

And the rains come down…

Ik zag de woestijnwind

Scheur door de wildernis

Ik voelde dat het van de pagina waaide

De leraar vertelde me, «zoon»

Onthoud dit altijd»

En ik ben altijd bang geweest

Ik las over de god van Mozes

Brullend in de heilige wolk

Het schudde mijn slaapkamerruiten

Ik begreep het toen niet

Ik begrijp het nu niet

Ik verwacht niet dat je het uitlegt

Je bent een mysterie sinds het moment dat ik je ontmoette

Je beweegt nooit, maar ik lijk je nooit te vangen

De hoeksteen

Je zei dat je je vlees moest eten

Voordat je het brood brak en zegende

Voordat je de wijn schonk voor elke man

Dit is een harde, harde leer

Kan een man het accepteren?

Kan een wijze hier het begrijpen?

Je draaide de rollen om

Daar in de tempel van je vader

Je sloeg een zweep en hief een schreeuw

Mijn dochter vroeg me waarom

Ik zei: «liefde is nooit eenvoudig»

Het trekt ze naar binnen en verdrijft ze.»

Ik zag je daar, maar het was te laat om mijn cursus te wijzigen

En ik kwam in botsing met een prachtige onroerende kracht

En dus de steen die ik heb afgewezen

Het is de hoeksteen geworden

Alle kaarten zijn getekend

Maar de kaarten waren verkeerd

De sterren draaien rond

Nog een zon

Alle kaarten zijn getekend

Maar de kaarten waren verkeerd

De rivieren stromen van

De hoeksteen

En je keek me in de ogen en fixeerde me met een permanente blik

Ik ontmoette je blik en zag daar de smederijen van het firmament

De hoeksteen

En de overstromingen komen op

En de regen komt naar beneden...