Shine Your Light On Me - Andrew Peterson

I remember once I broke down in the country

I was sixteen with a broken heart in bloom

And I walked home through the pines

Nobody saw me but the moon

By sunrise I could hear the church bells ringing

I got there as the saints were marching in

I sat down on the back row

And heard the story once again

And the servants of the secret fire

Were gathered there

The embers of the ages

Like a living prayer

And all at once I saw the shadows flee

Shine your light on me, on me

Be a light unto my path

And a lamp unto my feet

They flew us down to Oklahoma city

Yeah, but I could hardly stand there on the stage

So sick I couldn’t speak

And the fever wouldn’t break

But when I stepped up to the microphone I heard it

It was the voices of the brothers at my side

They were singing out my song

When the song in me had died

Oh, shine your light on me

Somebody come and get me when I’m gone (me when I’m gone, gone, gone, gone)

Somebody come and get me when I’m gone (me when I’m)

Two years ago I drove into a darkness

I straightened every curve on Cane Ridge Road

And I could hear the flapping wings

Of every devil I have known

And the inside of my car was like a casket

But then it flooded with a blaze of sacred light

She was calling me back home

And as I pulled into the drive

I knew the servants of the secret fire

Were gathered there

The embers of the ages

Like a living prayer

She was standing on the porch where I could see

Shine your light on me, on me

Be a light unto my path

And a lamp unto my feet

Ik herinner me een keer dat ik kapot ging in het land

Ik was zestien met een gebroken hart in bloei

En ik liep door de dennen naar huis

Niemand heeft me gezien, behalve de maan

Bij zonsopgang hoorde ik de kerkklokken luiden

Ik kwam daar toen de heiligen binnenkwamen

Ik ging op de achterste rij zitten

En hoorde het verhaal nog een keer

En de dienaren van het geheime vuur

Waren daar verzameld

De sintels van de eeuwen

Als een levend gebed

En ineens zag ik de schaduwen vluchten

Schijn je licht op mij, op mij

Wees een licht op mijn pad

En een lamp voor mijn voeten

Ze vlogen ons naar Oklahoma City

Ja, maar ik kon daar nauwelijks op het podium staan

Zo ziek dat ik niet kon praten

En de koorts zou niet breken

Maar toen ik naar de microfoon stapte, hoorde ik het

Het waren de stemmen van de broers aan mijn zijde

Ze zongen mijn lied uit

Toen het lied in mij was gestorven

Oh, schijn je licht op mij

Iemand komt me halen als ik weg ben (ik als ik weg ben, weg, weg, weg)

Iemand komt me halen als ik weg ben (ik als ik weg ben)

Twee jaar geleden reed ik de duisternis in

Ik heb elke bocht op Cane Ridge Road rechtgetrokken

En ik kon de klapperende vleugels horen

Van elke duivel die ik heb gekend

En de binnenkant van mijn auto was als een kist

Maar toen overstroomde het met een gloed van heilig licht

Ze belde me terug naar huis

En toen ik de oprit opreed

Ik kende de dienaren van het geheime vuur

Waren daar verzameld

De sintels van de eeuwen

Als een levend gebed

Ze stond op de veranda waar ik kon zien

Schijn je licht op mij, op mij

Wees een licht op mijn pad

En een lamp voor mijn voeten