Rejoice - Andrew Peterson

And when the winter is over

The flowers climb through the snow

The willows weep and the clover bloom

Then all at once you hear a song

That’s stronger than the noise

Rejoice

Rejoice

And when the peace turns to danger

The nights are longer than days

And every friend has a stranger’s face

Then deep within the dungeon cell

You have to make a choice

Rejoice

Rejoice

Rejoice

And again I say

And again I say

And again I say

And again I say

Rejoice

Be still and know that the Father

Will hasten down from His throne

He will rejoice over you with song

So set your face against the night

And raise your broken voice

Rejoice

Rejoice

Rejoice

And again I say

And again I say

And again I say

And again I say

Rejoice

En als de winter voorbij is

De bloemen klimmen door de sneeuw

De wilgen huilen en de klaver bloeit

Dan hoor je ineens een nummer

Dat is sterker dan het geluid

Verheugen

Verheugen

En wanneer de rust in gevaar verandert

De nachten zijn langer dan de dagen

En elke vriend heeft het gezicht van een vreemde

Dan diep in de kerkercel

Je moet een keuze maken

Verheugen

Verheugen

Verheugen

En nogmaals, ik zeg:

En nogmaals, ik zeg:

En nogmaals, ik zeg:

En nogmaals, ik zeg:

Verheugen

Wees stil en weet dat de Vader

Zal zich haasten van Zijn troon

Hij zal zich over je verheugen met een lied

Dus zet je gezicht tegen de nacht

En verhef je gebroken stem

Verheugen

Verheugen

Verheugen

En nogmaals, ik zeg:

En nogmaals, ik zeg:

En nogmaals, ik zeg:

En nogmaals, ik zeg:

Verheugen