Don't Give Up On Me - Andrew Peterson

The road is long that leads me home tonight.

It disappears into the distant light, my love.

Don’t give up on me.

You know I love you, but I’m just a man.

I don’t always love you the best that I can.

My love, just don’t give up on me.

Don’t give up on me.

Don’t give up on me.

Don’t give up on me.

Don’t give up on me.

I won’t give up on you.

Got all these letters that I never did write.

All this affection I kept inside my heart.

Don’t give up on me.

Don’t give up on me.

Don’t give up on me.

Don’t give up on me.

I won’t give up on you.

You were there when I shook my fist at the sky.

You were there when I fell to the earth and cried.

Do you remember how it felt just like we died and rose again?

And the storm inside was raging.

It was howling like the wind at the Pentecost,

And his love was teaching us a language we thought was lost.

I have felt the holy fire of love,

Been burned by the holy fire of love.

Made clean by the holy fire of love.

I walked beside you in the canyon flames,

Deep as an ocean and hot as a thousand suns.

We barely survived.

But now I wake up in a golden dream:

Angel voices in the rooms where the children run,

All covered in light.

Don’t give up on me.

--(I felt the fire of love)

Don’t give up on me.

--(I felt the fire of love)

Don’t give up on me.

I won’t give up on you.

--(I felt the fire of love)

Don’t give up on me.

--(I felt the fire of love)

I’m beggin' you please

Don’t give up on me.

I won’t give up on you.

De weg is lang die me vanavond naar huis leidt.

Het verdwijnt in het verre licht, mijn liefste.

Geef me niet op.

Je weet dat ik van je hou, maar ik ben maar een man.

Ik hou niet altijd zoveel mogelijk van je.

Mijn liefste, geef me niet op.

Geef me niet op.

Geef me niet op.

Geef me niet op.

Geef me niet op.

Ik zal je niet opgeven.

Ik heb al die brieven die ik nooit heb geschreven.

Al deze genegenheid heb ik in mijn hart bewaard.

Geef me niet op.

Geef me niet op.

Geef me niet op.

Geef me niet op.

Ik zal je niet opgeven.

Je was erbij toen ik met mijn vuist naar de lucht schudde.

Je was erbij toen ik op de grond viel en huilde.

Weet je nog hoe het voelde alsof we stierven en weer opstonden?

En de storm binnen woedde.

Het huilde als de wind met Pinksteren,

En zijn liefde leerde ons een taal waarvan we dachten dat die verloren was.

Ik heb het heilige vuur van liefde gevoeld,

Verbrand door het heilige vuur van liefde.

Schoongemaakt door het heilige vuur van liefde.

Ik liep naast je in de vlammen van de canyon,

Diep als een oceaan en heet als duizend zonnen.

We hebben het amper overleefd.

Maar nu word ik wakker in een gouden droom:

Engelenstemmen in de kamers waar de kinderen rennen,

Allemaal bedekt met licht.

Geef me niet op.

--(Ik voelde het vuur van liefde)

Geef me niet op.

--(Ik voelde het vuur van liefde)

Geef me niet op.

Ik zal je niet opgeven.

--(Ik voelde het vuur van liefde)

Geef me niet op.

--(Ik voelde het vuur van liefde)

Ik smeek je alsjeblieft

Geef me niet op.

Ik zal je niet opgeven.