Над Окой - Андрей Никольский

от,

Берегам песчаным, избам деревянным,

Землянике да грибам, рощам и полям.

Уха со стерлядочкой, эх, да укропчик с грядочки,

Худо ли по чарочке, эх, да по другой,

Самосад прокурится, и душа разуется,

Бакенщик, не хмурься, брат, аль уже хмельной.

Костер разгорается, разговор меняется,

Жизнь уж не поправится, только вспомню вдруг

Косу темно-русую и глаза чуть грустные,

Тихую печаль в груди, да прощанье рук.

Сколько мне отмерено — только сердцу велено

До конца и бережно Русь свою любить,

Под березой, клёном ли, душа моя похоронена,

Оттого и хочется всех и вся простить.

Спит страна-красавица, а рассвет упрямится

Все губами тянется, эх, поцеловать,

Не вернусь сюда уже, огоньками с баржи мне,

Видно, счастье кто-то хочет пожелать.

Вот и бьют к заутрени, время ехать, муторно,

Завтра снова сутолка, тыща разных дел,

А над рекой широкою, русской синеокою,

Над Окой далекою вечер догорел.

van,

Zandstranden, houten hutten,

Aardbeien en paddenstoelen, bosjes en velden.

Een oor met een sterlet, oh ja, dille uit de tuin,

Is het slecht voor een glas, oh, ja, op een andere manier,

Samosad zal worden gerookt, en de ziel zal worden uitgekleed,

De boeienman, frons niet, broer, je bent al aangeschoten.

Het vuur is aangestoken, het gesprek verandert

Het leven zal niet beter worden, ik herinner het me gewoon plotseling

Donkerblonde vlecht en licht droevige ogen,

Rustig verdriet in de borst, en afscheid van de handen.

Hoeveel wordt mij gemeten - alleen het hart wordt verteld

Tot het einde en zorgvuldig van je Rusland houden,

Onder een berk, esdoorn, is mijn ziel begraven,

Daarom wil ik iedereen en alles vergeven.

Het prachtige land slaapt, en de dageraad is koppig

Alle lippen strekken zich uit, oh, kus,

Ik kom hier niet al terug, met de lichten van de schuit naar mij,

Blijkbaar wil iemand geluk wensen.

Dus ze slaan voor metten, het is tijd om te gaan, het is somber,

Morgen weer de drukte, duizend verschillende dingen,

En over de brede rivier, Russische blauwe ogen,

Over de verre Oka avond uitgebrand.