Люстры старинного зала - Андрей Никольский

Я вас не стану жалеть

Нет капитан это глупо

Ваша нелепая смерть

С жизнью расплатится скупо

Поздно кричать и браниться

Что за истерика вдруг

Блажь вам пришла застрелиться

Бросьте позерство мой друг

Лучше вспомните люстры старинного зала

Бронза паркет зеркала

Ах если б молодость знала

Ах если б старость могла

Люстры старинного зала

В вальсе кружатся глаза

Зря танцевали мы мало

Зря милый друг очень зря

Вспомним наполнив бокалы

Старых друзей имена

Многих так рано не стало

Многих сломала судьба

Вспомним прощанье причала

Глупый ненужный разрыв

Странную смерть завещал нам

Этот нелепый мотив

Прости что тебя называю я милой

Прости что тебя я зову дорогой

Прости что твое повторяю я имя

Прости что однажды простился с тобой

Дождь за окном и печаль

Злая чужая судьба

Темно-вишневую шаль

Тянет со стоном струна

Снятся в безоблачной сини

Белых церквей купола

Горькие стебли полыни

Милая сердцу земля

Люстры старинного зала

Бронза паркет зеркала

Ах если б молодость знала

Ах если б старость могла

Снится священное имя

Снится родная страна

Видится в дымке Россия

Ах как теперь далека

Прости что тебя называю я милой

Прости что тебя я зову дорогой

Прости что твое повторяю я имя

Прости что однажды простился с тобой

Ik zal geen medelijden met je hebben

Geen kapitein, dit is dom

Je belachelijke dood

Zal duur betalen met het leven

Te laat om te schreeuwen en te schelden

Wat een hysterie ineens

Verdomme, je kwam om jezelf neer te schieten

Stop met mijn vriend te poseren

Herinner je beter de kroonluchters van de oude hal

Bronzen parketspiegel

Oh als de jeugd het maar wist

Ach, als ouderdom kon

Kroonluchters van de oude zaal

Ogen draaien in de wals

Tevergeefs hebben we een beetje gedanst

Tevergeefs beste vriend heel tevergeefs

Laten we niet vergeten de glazen te vullen

oude vrienden namen

Velen stierven zo vroeg

Velen werden gebroken door het lot

Laten we het afscheid van de pier niet vergeten

Stomme onnodige pauze

Vreemde dood nagelaten aan ons

Dit belachelijke motief

Vergeef me dat ik je schattig noem

Vergeef me dat ik je schat

Vergeef me dat ik je naam herhaal

Het spijt me dat ik ooit afscheid van je heb genomen

Regen buiten het raam en verdriet

Kwaad buitenaards lot

Donkere kersensjaal

Trekt met een kreun aan een touwtje

Dromen in wolkenloos blauw

Witte kerkkoepels

Bittere stengels van alsem

Lieve aarde

Kroonluchters van de oude zaal

Bronzen parketspiegel

Oh als de jeugd het maar wist

Ach, als ouderdom kon

Dromen van de heilige naam

Dromen van thuisland

Gezien in de nevel Rusland

Oh hoe ver nu?

Vergeef me dat ik je schattig noem

Vergeef me dat ik je schat

Vergeef me dat ik je naam herhaal

Het spijt me dat ik ooit afscheid van je heb genomen