Прости - Анатолий Днепров

Блекует зимний вечер на стекле

И ночь уже крадется черной кошкой,

Сегодня говорю с тобою налегке,

О той судьбе моей, о прошлом.

Припев:

Прости меня, что не тебя любил,

Тебя встречая только в снах рассветных,

Прости меня, а я уже простил,

Что столько лет была ты безответной

Прости меня, что не сумел понять,

Что я любил, а ты меня любила,

Кого теперь нам в этом обвинять

Себя простили мы, любовь нас не простила, не простила.

С другою я, а ты была с другим,

И таяла судьба, а мы с тобой не знали,

Что я тебя любил, что я тобой любим

И, Боже мой, на жизнь мы опоздали

Припев:

Прости меня, что не тебя любил,

Тебя встречая только в снах рассветных,

Прости меня, а я уже простил,

Что столько лет была ты безответной

Прости меня, что не сумел понять,

Что я любил, а ты меня любила,

Кого теперь нам в этом обвинять

Себя простили мы, любовь нас не простила, не простила.

Een winteravond glanst op het glas

En de nacht steelt al door de zwarte kat,

Vandaag praat ik luchtig tegen je,

Over dat lot van mij, over het verleden.

Refrein:

Vergeef me dat ik niet van je hou

Je alleen ontmoeten in dromen van de dageraad,

Vergeef me, maar ik heb al vergeven

Dat je zoveel jaren onbeantwoord was

Vergeef me dat ik het niet kan begrijpen

Waar ik van hield, en jij van mij hield,

Wie geven we hier nu de schuld van

We hebben onszelf vergeven, liefde heeft ons niet vergeven, heeft ons niet vergeven.

Ik ben met een ander, en jij was met een ander,

En het lot smolt, maar jij en ik wisten het niet

Dat ik van je hield, dat ik van je hou

En, mijn God, we zijn te laat voor het leven

Refrein:

Vergeef me dat ik niet van je hou

Je alleen ontmoeten in dromen van de dageraad,

Vergeef me, maar ik heb al vergeven

Dat je zoveel jaren onbeantwoord was

Vergeef me dat ik het niet kan begrijpen

Waar ik van hield, en jij van mij hield,

Wie geven we hier nu de schuld van

We hebben onszelf vergeven, liefde heeft ons niet vergeven, heeft ons niet vergeven.