Released When You Are Dead - Anata

Anger seeds sown once in not buried past

Hatred grows

With the thoughts of a liberation

See my eyes and you shall see

They’re deeper than the blackest sea

Emancipation — serenity to be received

Release me

My mind all serene

My consciousness relieved

This is the only confession that I need

Enemies of mine

You shall be condemned

Imprisoned spirit of hate

Released when you’re dead

Dare me now

I’ll feel relief when you’re dead

Satisfaction, retribution

I shall smile when you’re dead

How many saw the pain I’d feel

No one saw

What could not be for real

I laugh in the face of humanity

Every oppression shall be scorned

Without you my mind would be free

Or I wish it would be

For every day in my life

Another dream to come true

And so many things to fulfill

And so much life and pain

And remorse to kill

Pain can be so sweet

Pain can be the sincerest thing

But in my heart the hatred grows

And crushes beauty viciously

As death can be so beautiful

But also insignificant

As in the most precious things

I writhe in disgust

(A revered prism I am…)

My eyes gather colors

And form it into total darkness

Inverted, twisted — like me

As bright as the sun may shine

As black shines my mind

Enemies of mine

You shall be condemned

Imprisoned spirit of hate

Released when you’re dead

Dare me now

I’ll feel relief when you’re dead

Satisfaction, retribution

Maybe smile when you’re dead

Woedezaden eenmaal gezaaid in niet begraven verleden

Haat groeit

Met de gedachten van een bevrijding

Zie mijn ogen en je zult het zien

Ze zijn dieper dan de zwartste zee

Emancipatie — sereniteit om ontvangen te worden

Laat me los

Mijn geest helemaal sereen

Mijn bewustzijn is opgelucht

Dit is de enige bekentenis die ik nodig heb

Vijanden van mij

Je wordt veroordeeld

Gevangen geest van haat

Vrijgelaten als je dood bent

Daag me nu uit

Ik zal opluchting voelen als je dood bent

Tevredenheid, vergelding

Ik zal glimlachen als je dood bent

Hoevelen zagen de pijn die ik zou voelen?

Niemand heeft het gezien

Wat kan niet echt zijn?

Ik lach in het aangezicht van de mensheid

Elke onderdrukking zal worden geminacht

Zonder jou zou mijn geest vrij zijn

Of ik zou willen dat het zo was

Voor elke dag in mijn leven

Weer een droom die uitkomt

En zoveel dingen om te vervullen

En zoveel leven en pijn

En spijt hebben om te doden

Pijn kan zo zoet zijn

Pijn kan het meest oprechte zijn

Maar in mijn hart groeit de haat

En verplettert schoonheid wreed

Omdat de dood zo mooi kan zijn

Maar ook onbeduidend

Zoals in de kostbaarste dingen

Ik kronkel van walging

(Een gerespecteerd prisma dat ik ben...)

Mijn ogen verzamelen kleuren

En vorm het tot totale duisternis

Omgekeerd, gedraaid — zoals ik

Zo fel als de zon mag schijnen

Zoals zwart mijn geest schittert

Vijanden van mij

Je wordt veroordeeld

Gevangen geest van haat

Vrijgelaten als je dood bent

Daag me nu uit

Ik zal opluchting voelen als je dood bent

Tevredenheid, vergelding

Misschien glimlachen als je dood bent