Yine Bana Kalırım - Şanışer, Sezgin Alkan

Selam dostum, çok zamandır yazmadım sana

Bir kaç satır yalan, aksatır zaman, yaşlanır sabah

Yürürüm saçmalıklara

Umudun gözlerinde başkadır bahar

Gün ışığına hasret;

nöbetler, gardiyanlar

Ölümler, doğumlar, gökyüzü sanki kandan

Uyutmuş kalbi kanmak

İyi bir yanı yok

Bahsettiğin;

hangi dolu, hangi boş, hangi bardak?

Gençliğimi bıraktım kim bilir hangi barda?

«Git» deme, gidemiyorum, alacaklarım var diyardan

Al kalbi yerden, ölüme iner merdivenler

Hayat, bir veda koparmaktır her gidenden

Yanımda sancılar

Yüzümde çizgiler

Dayanamam

Yalanlarına dünya

Yine bana kalırım

İçimde gölgeler

Güzümü gönle ver

Dayanamam

Yalanlarına dünya

Yine bana kalırım

Parmak uçlarımda bu bok dünyayı yenmek için

Yazdım

Kızdırdım hasmı, zul dolu yazgım

Bitti susmaların faslı çünkü ölümü kalımı yazdım

Ödülü vardı

Yine de kadere inanmazdım ben

Yazdım, her yanım yangın

Gözlerim kanlı, elim kolum bağlı, var mı yarın?

Korur mu sevgi, söyle bir gün bahar vurur mu dağlarımıza, olur mu devrim?

Yanımda sancılar

Yüzümde çizgiler

Dayanamam

Yalanlarına dünya

Yine bana kalırım

İçimde gölgeler

Güzümü gönle ver

Dayanamam

Yalanlarına dünya

Yine bana kalırım

Yine bana kalırım

Hallo mijn vriend, ik heb je al lang niet meer geschreven.

Een paar regels leugens, vertragingen, wordt oud in de ochtend

Ik loop de onzin

De lente is anders in de ogen van hoop

Verlangen naar zonlicht;

bewakers, bewakers

Sterfgevallen, geboorten, de lucht is als bloed

een slaperig hart laten bloeden

Er is niets goeds

Je noemde;

Welk vol, welk leeg, welk glas?

In welke bar heb ik mijn jeugd achtergelaten, wie weet?

Zeg geen "Go", ik kan niet gaan, ik heb iets te kopen van het land

Haal het hart van de grond, de trappen dalen af ​​naar de dood

Het leven is een afscheid van iedereen die gaat

pijn naast me

lijnen op mijn gezicht

ik kan er niet tegen

De wereld voor jouw leugens

blijf weer bij mij

schaduwen in mij

Geef mijn herfsthart

ik kan er niet tegen

De wereld voor jouw leugens

blijf weer bij mij

Om deze klote wereld binnen handbereik te verslaan

ik schreef

Ik maakte de vijand boos, mijn wrede lot

Het is voorbij, zwijg niet want ik schreef leven en dood

Hij had een prijs

Toch zou ik niet in het lot geloven

Ik schreef, vuur overal om me heen

Mijn ogen zijn bebloed, mijn handen zijn vastgebonden, is er een morgen?

Zal liefde beschermen, vertel me, zal de lente op een dag onze bergen treffen, zal er een revolutie zijn?

pijn naast me

lijnen op mijn gezicht

ik kan er niet tegen

De wereld voor jouw leugens

blijf weer bij mij

schaduwen in mij

Geef mijn herfsthart

ik kan er niet tegen

De wereld voor jouw leugens

blijf weer bij mij

blijf weer bij mij